admĭnĭcŭlo
            
          
          admĭnĭcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. adminiculum (orig. belonging to agriculture and botany), to prop up, to support.  Lit.: vites adminiculatae sudibus, Plin. 14, 1, 3, § 13; so Col.: vitem adminiculato arborique jungito, de Arb. 16 (Cic. has for this adminiculor, q. v.).— Trop., = adjuvo (only ante- and post-class.): adminiculavi voluntatem tuam scribendo, Varr. ap. Non. 77, 16: tribunicio auxilio adminiculati, id. ap. Prisc. p. 791 P.: id ipsum, quod dicimus,  ex illis quoque Homericis versibus adminiculari potest, i. e. confirmari, Gell. 2, 30; so id. 14, 2: Di vitam hominum adminiculantes, Censor. 3.—Hence Varr. L. L. 8, § 44 Müll., calls adverbs partes adminiculandi (orationem), auxiliaries of discourse.—Hence, admĭnĭcŭlātus, a, um, P. a., supported; hence, well furnished or provided: memoria adminiculatior, Gell. praef. 1. 1.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            admĭnĭcŭlo
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            adminiculo
           
          
            Intro Text:
            admĭnĭcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. adminiculum (orig. belonging to agriculture and botany), to prop up, to support.  Lit.: vites adminiculatae sudibus, Plin. 14, 1, 3, § 13; so Col.: vitem adminiculato arborique jungito, de Arb. 16 (Cic. has for this adminiculor, q. v.).— Trop., = adjuvo (only ante- and post-class.): adminiculavi voluntatem tuam scribendo, Varr. ap. Non. 77, 16: tribunicio auxilio adminiculati, id. ap. Prisc. p. 791 P.: id ipsum, quod dicimus,  ex illis quoque Homericis versibus adminiculari potest, i. e. confirmari, Gell. 2, 30; so id. 14, 2: Di vitam hominum adminiculantes, Censor. 3.—Hence Varr. L. L. 8, § 44 Müll., calls adverbs partes adminiculandi (orationem), auxiliaries of discourse.—Hence, admĭnĭcŭlātus, a, um, P. a., supported; hence, well furnished or provided: memoria adminiculatior, Gell. praef. 1. 1.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n872
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "admĭnĭcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. adminiculum (orig. belonging to agriculture and botany), to prop up, to support.  Lit.: vites adminiculatae sudibus, Plin. 14, 1, 3, § 13; so Col.: vitem adminiculato arborique jungito, de Arb. 16 (Cic. has for this adminiculor, q. v.).— Trop., = adjuvo (only ante- and post-class.): adminiculavi voluntatem tuam scribendo, Varr. ap. Non. 77, 16: tribunicio auxilio adminiculati, id. ap. Prisc. p. 791 P.: id ipsum, quod dicimus,  ex illis quoque Homericis versibus adminiculari potest, i. e. confirmari, Gell. 2, 30; so id. 14, 2: Di vitam hominum adminiculantes, Censor. 3.—Hence Varr. L. L. 8, § 44 Müll., calls adverbs partes adminiculandi (orationem), auxiliaries of discourse.—Hence, admĭnĭcŭlātus, a, um, P. a., supported; hence, well furnished or provided: memoria adminiculatior, Gell. praef. 1. 1.\n",
  "key": "adminiculo",
  "type": "main"
}