admĭnĭcŭlo
admĭnĭcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. adminiculum (orig. belonging to agriculture and botany), to prop up, to support. Lit.: vites adminiculatae sudibus, Plin. 14, 1, 3, § 13; so Col.: vitem adminiculato arborique jungito, de Arb. 16 (Cic. has for this adminiculor, q. v.).— Trop., = adjuvo (only ante- and post-class.): adminiculavi voluntatem tuam scribendo, Varr. ap. Non. 77, 16: tribunicio auxilio adminiculati, id. ap. Prisc. p. 791 P.: id ipsum, quod dicimus, ex illis quoque Homericis versibus adminiculari potest, i. e. confirmari, Gell. 2, 30; so id. 14, 2: Di vitam hominum adminiculantes, Censor. 3.—Hence Varr. L. L. 8, § 44 Müll., calls adverbs partes adminiculandi (orationem), auxiliaries of discourse.—Hence, admĭnĭcŭlātus, a, um, P. a., supported; hence, well furnished or provided: memoria adminiculatior, Gell. praef. 1. 1.
No short def.
Headword (normalized):
admĭnĭcŭlo
Headword (normalized/stripped):
adminiculo
Intro Text:
admĭnĭcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. adminiculum (orig. belonging to agriculture and botany), to prop up, to support. Lit.: vites adminiculatae sudibus, Plin. 14, 1, 3, § 13; so Col.: vitem adminiculato arborique jungito, de Arb. 16 (Cic. has for this adminiculor, q. v.).— Trop., = adjuvo (only ante- and post-class.): adminiculavi voluntatem tuam scribendo, Varr. ap. Non. 77, 16: tribunicio auxilio adminiculati, id. ap. Prisc. p. 791 P.: id ipsum, quod dicimus, ex illis quoque Homericis versibus adminiculari potest, i. e. confirmari, Gell. 2, 30; so id. 14, 2: Di vitam hominum adminiculantes, Censor. 3.—Hence Varr. L. L. 8, § 44 Müll., calls adverbs partes adminiculandi (orationem), auxiliaries of discourse.—Hence, admĭnĭcŭlātus, a, um, P. a., supported; hence, well furnished or provided: memoria adminiculatior, Gell. praef. 1. 1.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n872
No citations.
{
"content": "admĭnĭcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. adminiculum (orig. belonging to agriculture and botany), to prop up, to support. Lit.: vites adminiculatae sudibus, Plin. 14, 1, 3, § 13; so Col.: vitem adminiculato arborique jungito, de Arb. 16 (Cic. has for this adminiculor, q. v.).— Trop., = adjuvo (only ante- and post-class.): adminiculavi voluntatem tuam scribendo, Varr. ap. Non. 77, 16: tribunicio auxilio adminiculati, id. ap. Prisc. p. 791 P.: id ipsum, quod dicimus, ex illis quoque Homericis versibus adminiculari potest, i. e. confirmari, Gell. 2, 30; so id. 14, 2: Di vitam hominum adminiculantes, Censor. 3.—Hence Varr. L. L. 8, § 44 Müll., calls adverbs partes adminiculandi (orationem), auxiliaries of discourse.—Hence, admĭnĭcŭlātus, a, um, P. a., supported; hence, well furnished or provided: memoria adminiculatior, Gell. praef. 1. 1.\n",
"key": "adminiculo",
"type": "main"
}