cănōrus
            
          
          cănōrus, a, um, adj. canor, of or pertaining to melody, melodious, harmonious, euphonious; neutr. or act. (of sound, men, animals, instruments, etc.; class. in prose and poetry).  Neutr.: profluens quiddam habuit Carbo et canorum, flowing language and a melodious voice, Cic. de Or. 3, 7, 28; Tac. A. 4, 61: voce suavi et canoră, Cic. Brut. 66, 234: vox Sirenum, Ov. A. A. 3, 311; Petr. 59, 3.—As a fault in delivery, singing, sing-song, droning: sine contentione vox, nec languens, nec canora, Cic. Off. 1, 37, 133; cf. cano, I. A. 2: canoro quodam modo proclamare, Quint. 11, 3, 170; Juv. 7, 18: hinnitus edere canoros, Suet. Ner. 46: versus, Hor. Ep. 2, 2, 76: nugae, mere jingling (Voss), id. A. P. 322: plausus, Claud. Cons. Prob. et Olyb. 175.—As subst.: cănō-rum, i, n., melody, charm, in speaking: omnino canorum illud in voce splendescit, Cic. Sen. 9, 28.— Act.  Of men: canorus orator et volubilis et satis acer, Cic. Brut. 27, 105: turba, Ov. F. 6, 671: ut Gaditana canoro Incipiant prurire choro, in song and dance, Juv. 11, 162 Web.: Triton, Ov. M. 2, 8: Aeolides, i. e. Misenus, id. ib. 14, 102.— Of animals: cum hoc animal (gallus) sit canorum suă sponte, Cic. Div. 2, 26, 57: aves, Verg. G. 2, 328: ales, i. e. cygnus, Hor. C. 2, 20, 15: olor, Prop. 2 (3), 34, 84. Peneus canorus avium concentu, Plin. 4, 8, 15, § 31: cicadae, id. 11, 26, 32, § 92.—  Of instruments: fides, Verg. A. 6, 120; Hor. C. 1, 12, 11: aes, i. e. tubae, Verg. A. 9, 503; Ov. M. 3, 704: chelys, Sen. Troad. 325: fila lyrae, Claud. Rapt. Pros. 2, praef. 14.— Hence, * adv.: cănōrē, harmoniously: musice mundus et canore movetur, App. Doctr. Plat. 1; cf. cano, I. B.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            cănōrus
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            canorus
           
          
            Intro Text:
            cănōrus, a, um, adj. canor, of or pertaining to melody, melodious, harmonious, euphonious; neutr. or act. (of sound, men, animals, instruments, etc.; class. in prose and poetry).  Neutr.: profluens quiddam habuit Carbo et canorum, flowing language and a melodious voice, Cic. de Or. 3, 7, 28; Tac. A. 4, 61: voce suavi et canoră, Cic. Brut. 66, 234: vox Sirenum, Ov. A. A. 3, 311; Petr. 59, 3.—As a fault in delivery, singing, sing-song, droning: sine contentione vox, nec languens, nec canora, Cic. Off. 1, 37, 133; cf. cano, I. A. 2: canoro quodam modo proclamare, Quint. 11, 3, 170; Juv. 7, 18: hinnitus edere canoros, Suet. Ner. 46: versus, Hor. Ep. 2, 2, 76: nugae, mere jingling (Voss), id. A. P. 322: plausus, Claud. Cons. Prob. et Olyb. 175.—As subst.: cănō-rum, i, n., melody, charm, in speaking: omnino canorum illud in voce splendescit, Cic. Sen. 9, 28.— Act.  Of men: canorus orator et volubilis et satis acer, Cic. Brut. 27, 105: turba, Ov. F. 6, 671: ut Gaditana canoro Incipiant prurire choro, in song and dance, Juv. 11, 162 Web.: Triton, Ov. M. 2, 8: Aeolides, i. e. Misenus, id. ib. 14, 102.— Of animals: cum hoc animal (gallus) sit canorum suă sponte, Cic. Div. 2, 26, 57: aves, Verg. G. 2, 328: ales, i. e. cygnus, Hor. C. 2, 20, 15: olor, Prop. 2 (3), 34, 84. Peneus canorus avium concentu, Plin. 4, 8, 15, § 31: cicadae, id. 11, 26, 32, § 92.—  Of instruments: fides, Verg. A. 6, 120; Hor. C. 1, 12, 11: aes, i. e. tubae, Verg. A. 9, 503; Ov. M. 3, 704: chelys, Sen. Troad. 325: fila lyrae, Claud. Rapt. Pros. 2, praef. 14.— Hence, * adv.: cănōrē, harmoniously: musice mundus et canore movetur, App. Doctr. Plat. 1; cf. cano, I. B.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n6533
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "cănōrus, a, um, adj. canor, of or pertaining to melody, melodious, harmonious, euphonious; neutr. or act. (of sound, men, animals, instruments, etc.; class. in prose and poetry).  Neutr.: profluens quiddam habuit Carbo et canorum, flowing language and a melodious voice, Cic. de Or. 3, 7, 28; Tac. A. 4, 61: voce suavi et canoră, Cic. Brut. 66, 234: vox Sirenum, Ov. A. A. 3, 311; Petr. 59, 3.—As a fault in delivery, singing, sing-song, droning: sine contentione vox, nec languens, nec canora, Cic. Off. 1, 37, 133; cf. cano, I. A. 2: canoro quodam modo proclamare, Quint. 11, 3, 170; Juv. 7, 18: hinnitus edere canoros, Suet. Ner. 46: versus, Hor. Ep. 2, 2, 76: nugae, mere jingling (Voss), id. A. P. 322: plausus, Claud. Cons. Prob. et Olyb. 175.—As subst.: cănō-rum, i, n., melody, charm, in speaking: omnino canorum illud in voce splendescit, Cic. Sen. 9, 28.— Act.  Of men: canorus orator et volubilis et satis acer, Cic. Brut. 27, 105: turba, Ov. F. 6, 671: ut Gaditana canoro Incipiant prurire choro, in song and dance, Juv. 11, 162 Web.: Triton, Ov. M. 2, 8: Aeolides, i. e. Misenus, id. ib. 14, 102.— Of animals: cum hoc animal (gallus) sit canorum suă sponte, Cic. Div. 2, 26, 57: aves, Verg. G. 2, 328: ales, i. e. cygnus, Hor. C. 2, 20, 15: olor, Prop. 2 (3), 34, 84. Peneus canorus avium concentu, Plin. 4, 8, 15, § 31: cicadae, id. 11, 26, 32, § 92.—  Of instruments: fides, Verg. A. 6, 120; Hor. C. 1, 12, 11: aes, i. e. tubae, Verg. A. 9, 503; Ov. M. 3, 704: chelys, Sen. Troad. 325: fila lyrae, Claud. Rapt. Pros. 2, praef. 14.— Hence, * adv.: cănōrē, harmoniously: musice mundus et canore movetur, App. Doctr. Plat. 1; cf. cano, I. B.\n",
  "key": "canorus",
  "type": "main"
}