View word page
călĕ-făcĭo
călĕ-făcĭo, or contr. calfăcĭo (as calidus = caldus, calidarius = caldarius, etc.), fēci, factum, 3, v. a. (in the time of Quint. the contracted form seems to have been the prevailing one, v. Quint. 1, 6, 21; also Charis. p. 220 P. gives as pass. calfio. In the poets usage varies according to the demands of the verse; e. g., cālfācì;t, Ov. F. 4, 698; cālfăcienda, id. A. A. 2, 214; cālfācti, id. Ib. 48, and călĕfēcit, Lucr. 6, 687; călēfacta, Verg. A. 12, 66; 12, 269 al. In prose writers—e. g. Quint. 5, 10, 58—the best MSS. vary between the two forms. —Imperat. calface, Cic. Fam. 16, 18, 2.— Pass. regularly calefio; once by a solecism calefacientur, Vitr. 5, 10; cf. concalefaciuntur, id. 4, 7) [caleo-facio]. Lit., to make warm or hot, to warm, heat: ventus ubi percaluit calefecitque omnia, *Lucr. 6, 687: dolium calfacito, Cato, R. R. 69, 2: ad calefaciendum corpus, Cic. N. D. 2, 60, 151: igne focum, Ov. F. 4, 698.—Pass.: calamistris calefactis, Varr. L. L. 5, § 129 Müll.: abi intro ac jube huic aquam calefieri, Plaut. Ep. 5, 1, 48: calefieri jussi reliquias, id. Pers. 1, 3, 25: fauces calefiunt, Auct. Her. 3, 12, 21: balineum calfieri jubebo, Cic. Att. 2, 3, 3: Algenti manus est calfacienda sinu, Ov. A. A. 2, 214: ovum cum porri suco calefactum, Plin. 29, 3, 11, § 47: ora calefacta, Verg. A. 12, 66.— Trop. In colloquial lang., to trouble, vex: calface hominem, Cic. Fam. 16, 18, 2: si Parthi vos nihil calfaciunt, nos hic frigore frigescimus, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 4: Gabinium calefecerat Memmius, Cic. Q. Fr. 3, 2, 1.— Poet., of the passions, to heat, to rouse up, excite: calefacta corda tumultu, Verg. A. 12, 269; Ov. Ib. 48: vino calefacta Venus, Claud. B. Gild. 182.— To pursue something with zeal: forum aleatorium calfecimus, Suet. Aug. 71 Ruhnk.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
călĕ-făcĭo
Headword (normalized):
călĕ-făcĭo
Headword (normalized/stripped):
cale-facio
Intro Text:
călĕ-făcĭo, or contr. calfăcĭo (as calidus = caldus, calidarius = caldarius, etc.), fēci, factum, 3, v. a. (in the time of Quint. the contracted form seems to have been the prevailing one, v. Quint. 1, 6, 21; also Charis. p. 220 P. gives as pass. calfio. In the poets usage varies according to the demands of the verse; e. g., cālfācì;t, Ov. F. 4, 698; cālfăcienda, id. A. A. 2, 214; cālfācti, id. Ib. 48, and călĕfēcit, Lucr. 6, 687; călēfacta, Verg. A. 12, 66; 12, 269 al. In prose writers—e. g. Quint. 5, 10, 58—the best MSS. vary between the two forms. —Imperat. calface, Cic. Fam. 16, 18, 2.— Pass. regularly calefio; once by a solecism calefacientur, Vitr. 5, 10; cf. concalefaciuntur, id. 4, 7) [caleo-facio]. Lit., to make warm or hot, to warm, heat: ventus ubi percaluit calefecitque omnia, *Lucr. 6, 687: dolium calfacito, Cato, R. R. 69, 2: ad calefaciendum corpus, Cic. N. D. 2, 60, 151: igne focum, Ov. F. 4, 698.—Pass.: calamistris calefactis, Varr. L. L. 5, § 129 Müll.: abi intro ac jube huic aquam calefieri, Plaut. Ep. 5, 1, 48: calefieri jussi reliquias, id. Pers. 1, 3, 25: fauces calefiunt, Auct. Her. 3, 12, 21: balineum calfieri jubebo, Cic. Att. 2, 3, 3: Algenti manus est calfacienda sinu, Ov. A. A. 2, 214: ovum cum porri suco calefactum, Plin. 29, 3, 11, § 47: ora calefacta, Verg. A. 12, 66.— Trop. In colloquial lang., to trouble, vex: calface hominem, Cic. Fam. 16, 18, 2: si Parthi vos nihil calfaciunt, nos hic frigore frigescimus, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 4: Gabinium calefecerat Memmius, Cic. Q. Fr. 3, 2, 1.— Poet., of the passions, to heat, to rouse up, excite: calefacta corda tumultu, Verg. A. 12, 269; Ov. Ib. 48: vino calefacta Venus, Claud. B. Gild. 182.— To pursue something with zeal: forum aleatorium calfecimus, Suet. Aug. 71 Ruhnk.
IDX:
6230
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n6222
Key:
calefacio

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "călĕ-făcĭo, or contr. calfăcĭo (as calidus = caldus, calidarius = caldarius, etc.), fēci, factum, 3, v. a. (in the time of Quint. the contracted form seems to have been the prevailing one, v. Quint. 1, 6, 21;  also Charis. p. 220 P. gives as pass. calfio. In the poets usage varies according to the demands of the verse; e. g., cālfācì;t, Ov. F. 4, 698; cālfăcienda, id. A. A. 2, 214; cālfācti, id. Ib. 48, and călĕfēcit, Lucr. 6, 687; călēfacta, Verg. A. 12, 66; 12, 269 al. In prose writers—e. g. Quint. 5, 10, 58—the best MSS. vary between the two forms. —Imperat. calface, Cic. Fam. 16, 18, 2.— Pass. regularly calefio; once by a solecism calefacientur, Vitr. 5, 10; cf. concalefaciuntur, id. 4, 7) [caleo-facio].  Lit., to make warm or hot, to warm, heat: ventus ubi percaluit calefecitque omnia, *Lucr. 6, 687: dolium calfacito, Cato, R. R. 69, 2: ad calefaciendum corpus, Cic. N. D. 2, 60, 151: igne focum, Ov. F. 4, 698.—Pass.: calamistris calefactis, Varr. L. L. 5, § 129 Müll.: abi intro ac jube huic aquam calefieri, Plaut. Ep. 5, 1, 48: calefieri jussi reliquias, id. Pers. 1, 3, 25: fauces calefiunt, Auct. Her. 3, 12, 21: balineum calfieri jubebo, Cic. Att. 2, 3, 3: Algenti manus est calfacienda sinu, Ov. A. A. 2, 214: ovum cum porri suco calefactum, Plin. 29, 3, 11, § 47: ora calefacta, Verg. A. 12, 66.— Trop.  In colloquial lang., to trouble, vex: calface hominem, Cic. Fam. 16, 18, 2: si Parthi vos nihil calfaciunt, nos hic frigore frigescimus, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 4: Gabinium calefecerat Memmius, Cic. Q. Fr. 3, 2, 1.— Poet., of the passions, to heat, to rouse up, excite: calefacta corda tumultu, Verg. A. 12, 269; Ov. Ib. 48: vino calefacta Venus, Claud. B. Gild. 182.— To pursue something with zeal: forum aleatorium calfecimus, Suet. Aug. 71 Ruhnk.\n",
  "key": "calefacio",
  "type": "main"
}