ăcor
ăcor, ōris, m. aceo, a sour taste, sourness. Lit., Col. 3, 21, 5; 7, 8, 1; Plin. 11, 41, 96; 18, 11, 26; of meat, Quint. 9, 3, 27.— Fig. hortor ut jucundissimum genus vitae nonnullis interdum quasi acoribus condias, i. e. excitements, Plin. Ep. 7, 3 fin.