bīlĭōsus
bīlĭōsus, a, um, adj. bilis. full of bile, bilious: alvus, Cels. 2, 8: sputum, id. 2, 6' biliosa reicere, Scrib. 168.—Subst.: bīlĭō-sus, i, m., a bilious person, Cels. 1, 3.— Trop., hypochondriac: biliosus, quod sit semper tristis, ab umore nigro, qui bilis vocatur, Isid. Orig. 10, 30.
No short def.
Headword (normalized):
bīlĭōsus
Headword (normalized/stripped):
biliosus
Intro Text:
bīlĭōsus, a, um, adj. bilis. full of bile, bilious: alvus, Cels. 2, 8: sputum, id. 2, 6' biliosa reicere, Scrib. 168.—Subst.: bīlĭō-sus, i, m., a bilious person, Cels. 1, 3.— Trop., hypochondriac: biliosus, quod sit semper tristis, ab umore nigro, qui bilis vocatur, Isid. Orig. 10, 30.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n5343
No citations.
{
"content": "bīlĭōsus, a, um, adj. bilis. full of bile, bilious: alvus, Cels. 2, 8: sputum, id. 2, 6' biliosa reicere, Scrib. 168.—Subst.: bīlĭō-sus, i, m., a bilious person, Cels. 1, 3.— Trop., hypochondriac: biliosus, quod sit semper tristis, ab umore nigro, qui bilis vocatur, Isid. Orig. 10, 30.\n",
"key": "biliosus",
"type": "main"
}