View word page
bĭlinguis
bĭlinguis, e, adj. bis - lingua, twotongued, double-tongued. Lit., having two tongues; humorously, of voluptuous persons kissing, Plaut. Ps. 5, 1, 15; cf. id. Poen. 5, 4, 65.— Transf. Tibiae, with two keys, Varr. ap. Non. p. 229, 24.— Speaking two languages: bilinguis δίγλωσσος, Gloss.: bilingues Bruttates Ennius dixit, quod Bruttii et Osce et Graece loqui soliti sint, Paul. ex Fest. p. 35 Müll.; cf. Commod. p. 350: corvinus, Canusini more bilinguis, Hor. S. 1, 10, 30: sed jam bilingues erant, paulatim a domestico externo sermone degeneres, Curt. 7, 5, 29.— Trop. Double-tongued, hypocritical, deceitful, false, treacherous: tamquam proserpens bestia, est bilinguis et scelestus, Plaut. Pers. 2, 4, 28: edico prius, Ne duplicis habeatis linguas, ne ego bilinguis vos necem, id. Truc. 4, 3, 7 (cf. id. Poen. 5, 2, 74: bisulcilingua quasi proserpens bestia): quippe domum timet ambiguam Tyriosque bilinguis, Verg. A. 1, 661: homo, Phaedr. 2, 4, 25; Sil. 2, 56: os, Vulg. Prov. 8, 13: socii, Sil. 16, 157: insidiae, Claud. B. Gild. 284.— Fabulae, having a double meaning, allegorical, Arn. 5, p. 228.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
bĭlinguis
Headword (normalized):
bĭlinguis
Headword (normalized/stripped):
bilinguis
Intro Text:
bĭlinguis, e, adj. bis - lingua, twotongued, double-tongued. Lit., having two tongues; humorously, of voluptuous persons kissing, Plaut. Ps. 5, 1, 15; cf. id. Poen. 5, 4, 65.— Transf. Tibiae, with two keys, Varr. ap. Non. p. 229, 24.— Speaking two languages: bilinguis δίγλωσσος, Gloss.: bilingues Bruttates Ennius dixit, quod Bruttii et Osce et Graece loqui soliti sint, Paul. ex Fest. p. 35 Müll.; cf. Commod. p. 350: corvinus, Canusini more bilinguis, Hor. S. 1, 10, 30: sed jam bilingues erant, paulatim a domestico externo sermone degeneres, Curt. 7, 5, 29.— Trop. Double-tongued, hypocritical, deceitful, false, treacherous: tamquam proserpens bestia, est bilinguis et scelestus, Plaut. Pers. 2, 4, 28: edico prius, Ne duplicis habeatis linguas, ne ego bilinguis vos necem, id. Truc. 4, 3, 7 (cf. id. Poen. 5, 2, 74: bisulcilingua quasi proserpens bestia): quippe domum timet ambiguam Tyriosque bilinguis, Verg. A. 1, 661: homo, Phaedr. 2, 4, 25; Sil. 2, 56: os, Vulg. Prov. 8, 13: socii, Sil. 16, 157: insidiae, Claud. B. Gild. 284.— Fabulae, having a double meaning, allegorical, Arn. 5, p. 228.
IDX:
5346
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n5342
Key:
bilinguis

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "bĭlinguis, e, adj. bis - lingua, twotongued, double-tongued.  Lit., having two tongues; humorously, of voluptuous persons kissing, Plaut. Ps. 5, 1, 15; cf. id. Poen. 5, 4, 65.— Transf.  Tibiae, with two keys, Varr. ap. Non. p. 229, 24.—  Speaking two languages: bilinguis δίγλωσσος, Gloss.: bilingues Bruttates Ennius dixit, quod Bruttii et Osce et Graece loqui soliti sint, Paul. ex Fest. p. 35 Müll.; cf. Commod. p. 350: corvinus, Canusini more bilinguis, Hor. S. 1, 10, 30: sed jam bilingues erant, paulatim a domestico externo sermone degeneres, Curt. 7, 5, 29.—  Trop.  Double-tongued, hypocritical, deceitful, false, treacherous: tamquam proserpens bestia, est bilinguis et scelestus, Plaut. Pers. 2, 4, 28: edico prius, Ne duplicis habeatis linguas, ne ego bilinguis vos necem, id. Truc. 4, 3, 7 (cf. id. Poen. 5, 2, 74: bisulcilingua quasi proserpens bestia): quippe domum timet ambiguam Tyriosque bilinguis, Verg. A. 1, 661: homo, Phaedr. 2, 4, 25; Sil. 2, 56: os, Vulg. Prov. 8, 13: socii, Sil. 16, 157: insidiae, Claud. B. Gild. 284.—  Fabulae, having a double meaning, allegorical, Arn. 5, p. 228.\n",
  "key": "bilinguis",
  "type": "main"
}