vindĭcātĭo
vindĭcātĭo, ōnis, f. id.. In jurid. lang., a laying claim to a thing, a civil action or lawsuit for a thing, Gai Inst. 2, 24; 4, 16 sq.; Dig. 44, 7, 24; cf.: De rei vindicatione, Dig. 6, tit. 6: intestatorum civium concessam vindicationem bonorum adfirmare, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 88.— A taking into protection, a protection, defence, vindication: an avenging, punishment of an offence: vindicatio est, per quam vim et contumeliam defendendo aut ulciscendo propulsamus a nobis et a nostris, qui nobis esse cari debent: et per quam peccata punimus, Cic. Inv. 2, 22, 66; 2, 53, 161.
No short def.
Headword (normalized):
vindĭcātĭo
Headword (normalized/stripped):
vindicatio
Intro Text:
vindĭcātĭo, ōnis, f. id.. In jurid. lang., a laying claim to a thing, a civil action or lawsuit for a thing, Gai Inst. 2, 24; 4, 16 sq.; Dig. 44, 7, 24; cf.: De rei vindicatione, Dig. 6, tit. 6: intestatorum civium concessam vindicationem bonorum adfirmare, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 88.— A taking into protection, a protection, defence, vindication: an avenging, punishment of an offence: vindicatio est, per quam vim et contumeliam defendendo aut ulciscendo propulsamus a nobis et a nostris, qui nobis esse cari debent: et per quam peccata punimus, Cic. Inv. 2, 22, 66; 2, 53, 161.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n50985
No citations.
{
"content": "vindĭcātĭo, ōnis, f. id.. In jurid. lang., a laying claim to a thing, a civil action or lawsuit for a thing, Gai Inst. 2, 24; 4, 16 sq.; Dig. 44, 7, 24; cf.: De rei vindicatione, Dig. 6, tit. 6: intestatorum civium concessam vindicationem bonorum adfirmare, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 88.— A taking into protection, a protection, defence, vindication: an avenging, punishment of an offence: vindicatio est, per quam vim et contumeliam defendendo aut ulciscendo propulsamus a nobis et a nostris, qui nobis esse cari debent: et per quam peccata punimus, Cic. Inv. 2, 22, 66; 2, 53, 161.\n",
"key": "vindicatio",
"type": "main"
}