urbānātim
urbānātim, adv. urbanus, after the manner of city people, politely, urbanely: at ego rusticatim tangam, urbanatim nescio, Pomp. ap. Non. 409, 2, and 166, 31.
{ "content": "urbānātim, adv. urbanus, after the manner of city people, politely, urbanely: at ego rusticatim tangam, urbanatim nescio, Pomp. ap. Non. 409, 2, and 166, 31.\n", "key": "urbanatim", "type": "main" }