urbānātim
urbānātim, adv. urbanus, after the manner of city people, politely, urbanely: at ego rusticatim tangam, urbanatim nescio, Pomp. ap. Non. 409, 2, and 166, 31.
{
"content": "urbānātim, adv. urbanus, after the manner of city people, politely, urbanely: at ego rusticatim tangam, urbanatim nescio, Pomp. ap. Non. 409, 2, and 166, 31.\n",
"key": "urbanatim",
"type": "main"
}