trīco
trīco, ōnis, m. tricae, II., a mischiefmaker, shuffler, trickster, Plaut. Bacch. 2, 3, 46; Lucil. ap. Non. 8, 24; 22, 31; Capitol. Ver. 4.
{
"content": "trīco, ōnis, m. tricae, II., a mischiefmaker, shuffler, trickster, Plaut. Bacch. 2, 3, 46; Lucil. ap. Non. 8, 24; 22, 31; Capitol. Ver. 4.\n",
"key": "trico",
"type": "main"
}