trīco
trīco, ōnis, m. tricae, II., a mischiefmaker, shuffler, trickster, Plaut. Bacch. 2, 3, 46; Lucil. ap. Non. 8, 24; 22, 31; Capitol. Ver. 4.
{ "content": "trīco, ōnis, m. tricae, II., a mischiefmaker, shuffler, trickster, Plaut. Bacch. 2, 3, 46; Lucil. ap. Non. 8, 24; 22, 31; Capitol. Ver. 4.\n", "key": "trico", "type": "main" }