balbūtĭo (
balbūtĭo (-uttio), īre, v. n. and a. [balbus]. Neutr., to stammer, stutter: balbutire est cum quādam linguae haesitatione et confusione trepidare, Non. p. 80, 13; Cels. 5, 26, 31: lingua, Cod. 15, 6, 22. —Transf., of birds, not to sing clearly: merula hieme balbutit, Plin. 10, 29, 42, § 80. — Trop., to speak upon something obscurely, not distinctly or not correctly: desinant balbutire (Academici), aperteque et clarā voce audeant dicere, Cic. Tusc. 5, 26, 75; id. Div. 1, 3, 5.— Act., to stutter, stammer, or lisp out something: illum Balbutit Scaurum pravis fultum male talis, he, lisping or fondling, calls him Scaurus, Hor. S. 1, 3, 48.—Trop., as above: Stoicus perpauca balbutiens, Cic. Ac. 2, 45, 137.
No short def.
Headword (normalized):
balbūtĭo (
Headword (normalized/stripped):
balbutio (
Intro Text:
balbūtĭo (-uttio), īre, v. n. and a. [balbus]. Neutr., to stammer, stutter: balbutire est cum quādam linguae haesitatione et confusione trepidare, Non. p. 80, 13; Cels. 5, 26, 31: lingua, Cod. 15, 6, 22. —Transf., of birds, not to sing clearly: merula hieme balbutit, Plin. 10, 29, 42, § 80. — Trop., to speak upon something obscurely, not distinctly or not correctly: desinant balbutire (Academici), aperteque et clarā voce audeant dicere, Cic. Tusc. 5, 26, 75; id. Div. 1, 3, 5.— Act., to stutter, stammer, or lisp out something: illum Balbutit Scaurum pravis fultum male talis, he, lisping or fondling, calls him Scaurus, Hor. S. 1, 3, 48.—Trop., as above: Stoicus perpauca balbutiens, Cic. Ac. 2, 45, 137.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n4864
No citations.
{
"content": "balbūtĭo (-uttio), īre, v. n. and a. [balbus]. Neutr., to stammer, stutter: balbutire est cum quādam linguae haesitatione et confusione trepidare, Non. p. 80, 13; Cels. 5, 26, 31: lingua, Cod. 15, 6, 22. —Transf., of birds, not to sing clearly: merula hieme balbutit, Plin. 10, 29, 42, § 80. — Trop., to speak upon something obscurely, not distinctly or not correctly: desinant balbutire (Academici), aperteque et clarā voce audeant dicere, Cic. Tusc. 5, 26, 75; id. Div. 1, 3, 5.— Act., to stutter, stammer, or lisp out something: illum Balbutit Scaurum pravis fultum male talis, he, lisping or fondling, calls him Scaurus, Hor. S. 1, 3, 48.—Trop., as above: Stoicus perpauca balbutiens, Cic. Ac. 2, 45, 137.\n",
"key": "balbutio",
"type": "main"
}