suspīrĭtus
suspīrĭtus, ūs, m. suspiro, a breathing deeply or with difficulty, a deep breath, a sigh (rare but class.): enicat suspiritus, Plaut. Merc. 1, 2, 4 (14 Ritschl): quem nemo aspicere sine suspiritu posset, Cic. Att. 1, 18, 3 Orell. N. cr.: suspiritus et gemitus, Liv. 30, 15, 3: longos trahens suspiritus, App. M. 8, p. 207.
No short def.
Headword (normalized):
suspīrĭtus
Headword (normalized/stripped):
suspiritus
Intro Text:
suspīrĭtus, ūs, m. suspiro, a breathing deeply or with difficulty, a deep breath, a sigh (rare but class.): enicat suspiritus, Plaut. Merc. 1, 2, 4 (14 Ritschl): quem nemo aspicere sine suspiritu posset, Cic. Att. 1, 18, 3 Orell. N. cr.: suspiritus et gemitus, Liv. 30, 15, 3: longos trahens suspiritus, App. M. 8, p. 207.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n47136
No citations.
{
"content": "suspīrĭtus, ūs, m. suspiro, a breathing deeply or with difficulty, a deep breath, a sigh (rare but class.): enicat suspiritus, Plaut. Merc. 1, 2, 4 (14 Ritschl): quem nemo aspicere sine suspiritu posset, Cic. Att. 1, 18, 3 Orell. N. cr.: suspiritus et gemitus, Liv. 30, 15, 3: longos trahens suspiritus, App. M. 8, p. 207.\n",
"key": "suspiritus",
"type": "main"
}