suspīrĭtus
            
          
          suspīrĭtus, ūs, m. suspiro, a breathing deeply or with difficulty, a deep breath, a sigh (rare but class.): enicat suspiritus, Plaut. Merc. 1, 2, 4 (14 Ritschl): quem nemo aspicere sine suspiritu posset, Cic. Att. 1, 18, 3 Orell. N. cr.: suspiritus et gemitus, Liv. 30, 15, 3: longos trahens suspiritus, App. M. 8, p. 207.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            suspīrĭtus
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            suspiritus
           
          
            Intro Text:
            suspīrĭtus, ūs, m. suspiro, a breathing deeply or with difficulty, a deep breath, a sigh (rare but class.): enicat suspiritus, Plaut. Merc. 1, 2, 4 (14 Ritschl): quem nemo aspicere sine suspiritu posset, Cic. Att. 1, 18, 3 Orell. N. cr.: suspiritus et gemitus, Liv. 30, 15, 3: longos trahens suspiritus, App. M. 8, p. 207.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n47136
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "suspīrĭtus, ūs, m. suspiro, a breathing deeply or with difficulty, a deep breath, a sigh (rare but class.): enicat suspiritus, Plaut. Merc. 1, 2, 4 (14 Ritschl): quem nemo aspicere sine suspiritu posset, Cic. Att. 1, 18, 3 Orell. N. cr.: suspiritus et gemitus, Liv. 30, 15, 3: longos trahens suspiritus, App. M. 8, p. 207.\n",
  "key": "suspiritus",
  "type": "main"
}