suspīcĭōsus (
suspīcĭōsus (suspīt-), a, um, adj. 2. suspicio, full of suspicion (class.). Mistrustful, ready to suspect, suspicious: omnes quibus res sunt minus secundae, magis sunt nescio quomodo Suspitiosi, Ter. Ad. 4, 3, 15: an te conscientia timidum suspitiosumque faciebat? Cic. Verr. 2, 5, 29, § 74: suspitiosus esse in aliquem, id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 14; id. Lael. 18, 65: suspitiosa ac maledica civitas, id. Fl. 28, 68: vita anxia, suspiciosa, trepida, Sen. Vit. Beat. 15, 2. — Sup., Lampr. Alex. Sev. 64. — That excites mistrust or suspicion, suspicious: si suspiciosus fuisset, Cato ap. Gell. 9, 12, 7; cf.: suspiciosum Cato hoc in loco suspectum significat, non suspicantem, Gell. ib.: timor, perturbatio, etc. ... quae erant ante suspitiosa, haec aperta ac manifesta faciebant, Cic. Clu. 19, 54: id quod adhuc est suspitiosum, id. Rosc. Am. 7, 18: quia id est suspitiosum, id. ib. 20, 56; Auct. Her. 2, 7, 11; Cic. Clu. 62, 174: haec sunt, quae suspitiosum crimen efficiant, id. Part. Or. 33, 114: sententiae, Sen. Ep. 114, 1: joci, Suet. Dom. 10.—Sup.: suspitiosissimum negotium, Cic. Fl. 3, 7: tempus, id. Fam. 1, 7, 3.— Comp. seems not to occur.
No short def.
Headword (normalized):
suspīcĭōsus (
Headword (normalized/stripped):
suspiciosus (
Intro Text:
suspīcĭōsus (suspīt-), a, um, adj. 2. suspicio, full of suspicion (class.). Mistrustful, ready to suspect, suspicious: omnes quibus res sunt minus secundae, magis sunt nescio quomodo Suspitiosi, Ter. Ad. 4, 3, 15: an te conscientia timidum suspitiosumque faciebat? Cic. Verr. 2, 5, 29, § 74: suspitiosus esse in aliquem, id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 14; id. Lael. 18, 65: suspitiosa ac maledica civitas, id. Fl. 28, 68: vita anxia, suspiciosa, trepida, Sen. Vit. Beat. 15, 2. — Sup., Lampr. Alex. Sev. 64. — That excites mistrust or suspicion, suspicious: si suspiciosus fuisset, Cato ap. Gell. 9, 12, 7; cf.: suspiciosum Cato hoc in loco suspectum significat, non suspicantem, Gell. ib.: timor, perturbatio, etc. ... quae erant ante suspitiosa, haec aperta ac manifesta faciebant, Cic. Clu. 19, 54: id quod adhuc est suspitiosum, id. Rosc. Am. 7, 18: quia id est suspitiosum, id. ib. 20, 56; Auct. Her. 2, 7, 11; Cic. Clu. 62, 174: haec sunt, quae suspitiosum crimen efficiant, id. Part. Or. 33, 114: sententiae, Sen. Ep. 114, 1: joci, Suet. Dom. 10.—Sup.: suspitiosissimum negotium, Cic. Fl. 3, 7: tempus, id. Fam. 1, 7, 3.— Comp. seems not to occur.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n47129
No citations.
{
"content": "suspīcĭōsus (suspīt-), a, um, adj. 2. suspicio, full of suspicion (class.). Mistrustful, ready to suspect, suspicious: omnes quibus res sunt minus secundae, magis sunt nescio quomodo Suspitiosi, Ter. Ad. 4, 3, 15: an te conscientia timidum suspitiosumque faciebat? Cic. Verr. 2, 5, 29, § 74: suspitiosus esse in aliquem, id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 14; id. Lael. 18, 65: suspitiosa ac maledica civitas, id. Fl. 28, 68: vita anxia, suspiciosa, trepida, Sen. Vit. Beat. 15, 2. — Sup., Lampr. Alex. Sev. 64. — That excites mistrust or suspicion, suspicious: si suspiciosus fuisset, Cato ap. Gell. 9, 12, 7; cf.: suspiciosum Cato hoc in loco suspectum significat, non suspicantem, Gell. ib.: timor, perturbatio, etc. ... quae erant ante suspitiosa, haec aperta ac manifesta faciebant, Cic. Clu. 19, 54: id quod adhuc est suspitiosum, id. Rosc. Am. 7, 18: quia id est suspitiosum, id. ib. 20, 56; Auct. Her. 2, 7, 11; Cic. Clu. 62, 174: haec sunt, quae suspitiosum crimen efficiant, id. Part. Or. 33, 114: sententiae, Sen. Ep. 114, 1: joci, Suet. Dom. 10.—Sup.: suspitiosissimum negotium, Cic. Fl. 3, 7: tempus, id. Fam. 1, 7, 3.— Comp. seems not to occur.\n",
"key": "suspiciosus",
"type": "main"
}