sŭpīno
            
          
          sŭpīno, āvi, ātum, 1, v. a. id., to bend or lay backwards, to place, put, or throw a person or thing on the back (poet. and in post-Aug. prose): manus modice supinata, Quint. 11, 3, 100; 11, 3, 119: supinata testudo, Sen. Ep. 121, 9: miles supinatus humi, App. M. 9, p. 236; 8, p. 211, 7: aliquem in terga, Stat. Th. 6, 789: equi equitem supinant, id. ib. 8, 394: corpora prona supinat (regina), id. ib. 12, 290: currum temone erecto, id. ib. 3, 414: ante supinatas Aquiloni ostendere glebas, turned over, ploughed up, Verg. G. 2, 261: Parnason tauris, Stat. Th. 7, 347: nasum nidore supinor, I turn up my nose, Hor. S. 2, 7, 38: supinari, to lie along, extend, Stat. Th. 12, 243: arcus supinatus, bent, Manil. 2, 852 (but in Sen. Ben. 2, 13, 2, the correct read. is resupinet).
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            sŭpīno
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            supino
           
          
            Intro Text:
            sŭpīno, āvi, ātum, 1, v. a. id., to bend or lay backwards, to place, put, or throw a person or thing on the back (poet. and in post-Aug. prose): manus modice supinata, Quint. 11, 3, 100; 11, 3, 119: supinata testudo, Sen. Ep. 121, 9: miles supinatus humi, App. M. 9, p. 236; 8, p. 211, 7: aliquem in terga, Stat. Th. 6, 789: equi equitem supinant, id. ib. 8, 394: corpora prona supinat (regina), id. ib. 12, 290: currum temone erecto, id. ib. 3, 414: ante supinatas Aquiloni ostendere glebas, turned over, ploughed up, Verg. G. 2, 261: Parnason tauris, Stat. Th. 7, 347: nasum nidore supinor, I turn up my nose, Hor. S. 2, 7, 38: supinari, to lie along, extend, Stat. Th. 12, 243: arcus supinatus, bent, Manil. 2, 852 (but in Sen. Ben. 2, 13, 2, the correct read. is resupinet).
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n46929
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "sŭpīno, āvi, ātum, 1, v. a. id., to bend or lay backwards, to place, put, or throw a person or thing on the back (poet. and in post-Aug. prose): manus modice supinata, Quint. 11, 3, 100; 11, 3, 119: supinata testudo, Sen. Ep. 121, 9: miles supinatus humi, App. M. 9, p. 236; 8, p. 211, 7: aliquem in terga, Stat. Th. 6, 789: equi equitem supinant, id. ib. 8, 394: corpora prona supinat (regina), id. ib. 12, 290: currum temone erecto, id. ib. 3, 414: ante supinatas Aquiloni ostendere glebas, turned over, ploughed up, Verg. G. 2, 261: Parnason tauris, Stat. Th. 7, 347: nasum nidore supinor, I turn up my nose, Hor. S. 2, 7, 38: supinari, to lie along, extend, Stat. Th. 12, 243: arcus supinatus, bent, Manil. 2, 852 (but in Sen. Ben. 2, 13, 2, the correct read. is resupinet).\n",
  "key": "supino",
  "type": "main"
}