successĭo
            
          
          successĭo, ōnis, f. succedo, II..  A coming into the place of another, a following after, succeeding, succession in office, possession, etc. (mostly post-Aug.): si merces Antonii oppressi poscitur in Antonii locum successio, Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 1, 17, 2: Neronis principis successio, Plin. 7, 13, 11, § 58: quorum non dubia, Tac. A. 4, 12; Suet. Tib. 15; 25; 55: ad spem successionis admoveri, id. Calig. 12; id. Oth. 4 fin.: regni, Just. 9, 2; App. M. 8, p. 210, 33; Lact. 6, 23, 17.—Plur.: magistratibus judicia per annuas successiones permisit, Just. 3, 3: familiae, quae per successiones jus sibi vindicant, Plin. 12, 14, 30, § 54: morbi per successiones quasdam traduntur, Plin. Ep. 1, 12, 4: jura successionum, Tac. G. 32: doloris amotio successionem afficit voluptatis, Cic. Fin. 1, 11, 37.—*  A good issue, success: successio prospera consecuta est, Aug. (perh. Cic. Hort. Fragm.) Vit. Beat. 26: victoriam proeliorum successionibus relaturos, Arn. 2, 8.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            successĭo
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            successio
           
          
            Intro Text:
            successĭo, ōnis, f. succedo, II..  A coming into the place of another, a following after, succeeding, succession in office, possession, etc. (mostly post-Aug.): si merces Antonii oppressi poscitur in Antonii locum successio, Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 1, 17, 2: Neronis principis successio, Plin. 7, 13, 11, § 58: quorum non dubia, Tac. A. 4, 12; Suet. Tib. 15; 25; 55: ad spem successionis admoveri, id. Calig. 12; id. Oth. 4 fin.: regni, Just. 9, 2; App. M. 8, p. 210, 33; Lact. 6, 23, 17.—Plur.: magistratibus judicia per annuas successiones permisit, Just. 3, 3: familiae, quae per successiones jus sibi vindicant, Plin. 12, 14, 30, § 54: morbi per successiones quasdam traduntur, Plin. Ep. 1, 12, 4: jura successionum, Tac. G. 32: doloris amotio successionem afficit voluptatis, Cic. Fin. 1, 11, 37.—*  A good issue, success: successio prospera consecuta est, Aug. (perh. Cic. Hort. Fragm.) Vit. Beat. 26: victoriam proeliorum successionibus relaturos, Arn. 2, 8.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n46257
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "successĭo, ōnis, f. succedo, II..  A coming into the place of another, a following after, succeeding, succession in office, possession, etc. (mostly post-Aug.): si merces Antonii oppressi poscitur in Antonii locum successio, Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 1, 17, 2: Neronis principis successio, Plin. 7, 13, 11, § 58: quorum non dubia, Tac. A. 4, 12; Suet. Tib. 15; 25; 55: ad spem successionis admoveri, id. Calig. 12; id. Oth. 4 fin.: regni, Just. 9, 2; App. M. 8, p. 210, 33; Lact. 6, 23, 17.—Plur.: magistratibus judicia per annuas successiones permisit, Just. 3, 3: familiae, quae per successiones jus sibi vindicant, Plin. 12, 14, 30, § 54: morbi per successiones quasdam traduntur, Plin. Ep. 1, 12, 4: jura successionum, Tac. G. 32: doloris amotio successionem afficit voluptatis, Cic. Fin. 1, 11, 37.—*  A good issue, success: successio prospera consecuta est, Aug. (perh. Cic. Hort. Fragm.) Vit. Beat. 26: victoriam proeliorum successionibus relaturos, Arn. 2, 8.\n",
  "key": "successio",
  "type": "main"
}