sub-sortĭor
            
          
          sub-sortĭor, tītus, 4, v. a., jurid. t. t., to choose by lot as a substitute, sc. a judge in place of one rejected by the parties: judicem, Cic. Clu. 35, 96.—Absol.: subsortiemur etiam in M. Metelli locum, Cic. Verr. 1, 10, 30.—Part. in pass. sense: si ex lege subsortitus non erat Junius, Cic. Clu. 34, 92.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            sub-sortĭor
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            sub-sortior
           
          
            Intro Text:
            sub-sortĭor, tītus, 4, v. a., jurid. t. t., to choose by lot as a substitute, sc. a judge in place of one rejected by the parties: judicem, Cic. Clu. 35, 96.—Absol.: subsortiemur etiam in M. Metelli locum, Cic. Verr. 1, 10, 30.—Part. in pass. sense: si ex lege subsortitus non erat Junius, Cic. Clu. 34, 92.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n46074
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "sub-sortĭor, tītus, 4, v. a., jurid. t. t., to choose by lot as a substitute, sc. a judge in place of one rejected by the parties: judicem, Cic. Clu. 35, 96.—Absol.: subsortiemur etiam in M. Metelli locum, Cic. Verr. 1, 10, 30.—Part. in pass. sense: si ex lege subsortitus non erat Junius, Cic. Clu. 34, 92.\n",
  "key": "subsortior",
  "type": "main"
}