View word page
strāges
strāges, is, f. sterno, II. B., a throwing down, throwing to the ground, overthrowing; an overthrow; confusion, confused heap or mass (cf.: acervus, strues; not freq. till after the Aug. per., esp. in Liv.; not in Cæs.). Lit. In gen. With gen.: strage armorum saepta via est, Liv. 35, 30: nemorum, Sil. 3, 205: ruinae, Liv. 42, 63: minarum, id. 37, 32: aedificiorum et hominum, Tac. A. 1, 76: obstantis molis, id. H. 1, 86: rerum in trepidatione nocturna passim relictarum, Liv. 10, 34: boum hominumque, id. 41, 21: canum volucrumque aviumque boumque, Ov. M. 7, 536: exercituum, Val. Max. 6, 6, ext. 1.— Absol.: dabit ille (nimbus) ruinas Arboribus stragemque satis, Verg. A. 12, 454: atrox tempestas multis locis stragem fecit, Liv. 40, 2: strage ac ruinā fudere Gallos, id. 5, 43; cf. id. 4, 33.— Pregn., a mortal overthrow; a defeat, slaughter, massacre, butchery, carnage (syn.: caedes, clades): stragem horribilem caedemque vereri, Cic. poët. Div. 1, 12, 20; so (with caedes) Tac. A. 14, 36; Just. 10, 3, 1; Val. Max. 5, 6, 5; cf.: quantas acies stragemque ciebunt! Verg. A. 6, 829: confusae stragis acervus, id. ib. 6, 504: complere strage campos, Liv. 7, 24.—In plur.: strages facere, Cic. Phil. 3, 12, 31: strages edere, id. Leg. 3, 9, 22; id. Att. 1, 16, 1; Verg. A. 9, 526; 9, 784; Just. 33, 2, 2; cf. also II.: cruentae, Claud. Laud. Stil. 1, 132.—* Trop., overthrow, ruin, destruction: quas ego pugnas et quantas strages edidi! Cic. Att. 1, 16, 1.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
strāges
Headword (normalized):
strāges
Headword (normalized/stripped):
strages
Intro Text:
strāges, is, f. sterno, II. B., a throwing down, throwing to the ground, overthrowing; an overthrow; confusion, confused heap or mass (cf.: acervus, strues; not freq. till after the Aug. per., esp. in Liv.; not in Cæs.). Lit. In gen. With gen.: strage armorum saepta via est, Liv. 35, 30: nemorum, Sil. 3, 205: ruinae, Liv. 42, 63: minarum, id. 37, 32: aedificiorum et hominum, Tac. A. 1, 76: obstantis molis, id. H. 1, 86: rerum in trepidatione nocturna passim relictarum, Liv. 10, 34: boum hominumque, id. 41, 21: canum volucrumque aviumque boumque, Ov. M. 7, 536: exercituum, Val. Max. 6, 6, ext. 1.— Absol.: dabit ille (nimbus) ruinas Arboribus stragemque satis, Verg. A. 12, 454: atrox tempestas multis locis stragem fecit, Liv. 40, 2: strage ac ruinā fudere Gallos, id. 5, 43; cf. id. 4, 33.— Pregn., a mortal overthrow; a defeat, slaughter, massacre, butchery, carnage (syn.: caedes, clades): stragem horribilem caedemque vereri, Cic. poët. Div. 1, 12, 20; so (with caedes) Tac. A. 14, 36; Just. 10, 3, 1; Val. Max. 5, 6, 5; cf.: quantas acies stragemque ciebunt! Verg. A. 6, 829: confusae stragis acervus, id. ib. 6, 504: complere strage campos, Liv. 7, 24.—In plur.: strages facere, Cic. Phil. 3, 12, 31: strages edere, id. Leg. 3, 9, 22; id. Att. 1, 16, 1; Verg. A. 9, 526; 9, 784; Just. 33, 2, 2; cf. also II.: cruentae, Claud. Laud. Stil. 1, 132.—* Trop., overthrow, ruin, destruction: quas ego pugnas et quantas strages edidi! Cic. Att. 1, 16, 1.
IDX:
45534
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n45495
Key:
strages

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "strāges, is, f. sterno, II. B., a throwing down, throwing to the ground, overthrowing; an overthrow; confusion, confused heap or mass (cf.: acervus, strues; not freq. till after the Aug. per., esp. in Liv.; not in Cæs.).  Lit.  In gen.  With gen.: strage armorum saepta via est, Liv. 35, 30: nemorum, Sil. 3, 205: ruinae, Liv. 42, 63: minarum, id. 37, 32: aedificiorum et hominum, Tac. A. 1, 76: obstantis molis, id. H. 1, 86: rerum in trepidatione nocturna passim relictarum, Liv. 10, 34: boum hominumque, id. 41, 21: canum volucrumque aviumque boumque, Ov. M. 7, 536: exercituum, Val. Max. 6, 6, ext. 1.—  Absol.: dabit ille (nimbus) ruinas Arboribus stragemque satis, Verg. A. 12, 454: atrox tempestas multis locis stragem fecit, Liv. 40, 2: strage ac ruinā fudere Gallos, id. 5, 43; cf. id. 4, 33.— Pregn., a mortal overthrow; a defeat, slaughter, massacre, butchery, carnage (syn.: caedes, clades): stragem horribilem caedemque vereri, Cic. poët. Div. 1, 12, 20; so (with caedes) Tac. A. 14, 36; Just. 10, 3, 1; Val. Max.  5, 6, 5; cf.: quantas acies stragemque ciebunt! Verg. A. 6, 829: confusae stragis acervus, id. ib. 6, 504: complere strage campos, Liv. 7, 24.—In plur.: strages facere, Cic. Phil. 3, 12, 31: strages edere, id. Leg. 3, 9, 22; id. Att. 1, 16, 1; Verg. A. 9, 526; 9, 784; Just. 33, 2, 2; cf. also II.: cruentae, Claud. Laud. Stil. 1, 132.—*  Trop., overthrow, ruin, destruction: quas ego pugnas et quantas strages edidi! Cic. Att. 1, 16, 1.\n",
  "key": "strages",
  "type": "main"
}