spŭrĭus
            
          
          spŭrĭus, i, m. root spar-; cf. σπείρω, σπορά, and sperno, adj.  Lit., of illegitimate birth; subst., an illegitimate or spurious child, a bastard (only post-class.; esp. among jurists): si quis nefarias atque incestas nuptias contraxerit, neque uxorem habere videtur neque liberos. Hi enim, qui ex eo coitu nascuntur, matrem quidem habere videntur, patrem vero non utique, etc. ... Unde solent spurii filii appeliari, vel a Graecā voce, quasi σποράδην concepti vel quasi sine patre filii, Gai. Inst. 1, 64; cf. Dig. 1, 5, 23; ib. 49, 15, 26; Cod. Just. 1, 10, 12; 6, 55, 6; App. M. 6, p. 177, 6.—Thus the Parthenians (v. Partheniae) were also called Spurii, acc. to Just. 20, 1, 15.— Trop., false, spurious: versus (in Homeri carminibus), Aus. Ep. 18 fin.: vates, id. ap. Sept. Sap. 13 prooem.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            spŭrĭus
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            spurius
           
          
            Intro Text:
            spŭrĭus, i, m. root spar-; cf. σπείρω, σπορά, and sperno, adj.  Lit., of illegitimate birth; subst., an illegitimate or spurious child, a bastard (only post-class.; esp. among jurists): si quis nefarias atque incestas nuptias contraxerit, neque uxorem habere videtur neque liberos. Hi enim, qui ex eo coitu nascuntur, matrem quidem habere videntur, patrem vero non utique, etc. ... Unde solent spurii filii appeliari, vel a Graecā voce, quasi σποράδην concepti vel quasi sine patre filii, Gai. Inst. 1, 64; cf. Dig. 1, 5, 23; ib. 49, 15, 26; Cod. Just. 1, 10, 12; 6, 55, 6; App. M. 6, p. 177, 6.—Thus the Parthenians (v. Partheniae) were also called Spurii, acc. to Just. 20, 1, 15.— Trop., false, spurious: versus (in Homeri carminibus), Aus. Ep. 18 fin.: vates, id. ap. Sept. Sap. 13 prooem.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n45167
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "spŭrĭus, i, m. root spar-; cf. σπείρω, σπορά, and sperno, adj.  Lit., of illegitimate birth; subst., an illegitimate or spurious child, a bastard (only post-class.; esp. among jurists): si quis nefarias atque incestas nuptias contraxerit, neque uxorem habere videtur neque liberos. Hi enim, qui ex eo coitu nascuntur, matrem quidem habere videntur, patrem vero non utique, etc. ... Unde solent spurii filii appeliari, vel a Graecā voce, quasi σποράδην concepti vel quasi sine patre filii, Gai. Inst. 1, 64; cf. Dig. 1, 5, 23; ib. 49, 15, 26; Cod. Just. 1, 10, 12; 6, 55, 6; App. M. 6, p. 177, 6.—Thus the Parthenians (v. Partheniae) were also called Spurii, acc. to Just. 20, 1, 15.— Trop., false, spurious: versus (in Homeri carminibus), Aus. Ep. 18 fin.: vates, id. ap. Sept. Sap. 13 prooem.\n",
  "key": "spurius1",
  "type": "main"
}