View word page
spŭrĭus
spŭrĭus, i, m. root spar-; cf. σπείρω, σπορά, and sperno, adj. Lit., of illegitimate birth; subst., an illegitimate or spurious child, a bastard (only post-class.; esp. among jurists): si quis nefarias atque incestas nuptias contraxerit, neque uxorem habere videtur neque liberos. Hi enim, qui ex eo coitu nascuntur, matrem quidem habere videntur, patrem vero non utique, etc. ... Unde solent spurii filii appeliari, vel a Graecā voce, quasi σποράδην concepti vel quasi sine patre filii, Gai. Inst. 1, 64; cf. Dig. 1, 5, 23; ib. 49, 15, 26; Cod. Just. 1, 10, 12; 6, 55, 6; App. M. 6, p. 177, 6.—Thus the Parthenians (v. Partheniae) were also called Spurii, acc. to Just. 20, 1, 15.— Trop., false, spurious: versus (in Homeri carminibus), Aus. Ep. 18 fin.: vates, id. ap. Sept. Sap. 13 prooem.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
spŭrĭus
Headword (normalized):
spŭrĭus
Headword (normalized/stripped):
spurius
Intro Text:
spŭrĭus, i, m. root spar-; cf. σπείρω, σπορά, and sperno, adj. Lit., of illegitimate birth; subst., an illegitimate or spurious child, a bastard (only post-class.; esp. among jurists): si quis nefarias atque incestas nuptias contraxerit, neque uxorem habere videtur neque liberos. Hi enim, qui ex eo coitu nascuntur, matrem quidem habere videntur, patrem vero non utique, etc. ... Unde solent spurii filii appeliari, vel a Graecā voce, quasi σποράδην concepti vel quasi sine patre filii, Gai. Inst. 1, 64; cf. Dig. 1, 5, 23; ib. 49, 15, 26; Cod. Just. 1, 10, 12; 6, 55, 6; App. M. 6, p. 177, 6.—Thus the Parthenians (v. Partheniae) were also called Spurii, acc. to Just. 20, 1, 15.— Trop., false, spurious: versus (in Homeri carminibus), Aus. Ep. 18 fin.: vates, id. ap. Sept. Sap. 13 prooem.
IDX:
45206
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n45167
Key:
spurius1

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "spŭrĭus, i, m. root spar-; cf. σπείρω, σπορά, and sperno, adj.  Lit., of illegitimate birth; subst., an illegitimate or spurious child, a bastard (only post-class.; esp. among jurists): si quis nefarias atque incestas nuptias contraxerit, neque uxorem habere videtur neque liberos. Hi enim, qui ex eo coitu nascuntur, matrem quidem habere videntur, patrem vero non utique, etc. ... Unde solent spurii filii appeliari, vel a Graecā voce, quasi σποράδην concepti vel quasi sine patre filii, Gai. Inst. 1, 64; cf. Dig. 1, 5, 23; ib. 49, 15, 26; Cod. Just. 1, 10, 12; 6, 55, 6; App. M. 6, p. 177, 6.—Thus the Parthenians (v. Partheniae) were also called Spurii, acc. to Just. 20, 1, 15.— Trop., false, spurious: versus (in Homeri carminibus), Aus. Ep. 18 fin.: vates, id. ap. Sept. Sap. 13 prooem.\n",
  "key": "spurius1",
  "type": "main"
}