Sĭlus
            
          
          Sĭlus, i, or Sīlo, ōnis, m. 1. silus, a Roman surname, esp. of the gens Sergia.  M. Sergius Orata Silus, Cic. de Or. 2, 70, 285.— M. Sergius Silus, Liv. 32, 27, 7;   Eckhel. D. N. 5, p. 306.— Domitius Silus, Tac. A. 15, 59 fin. al.— In the form Silo: Arruntius Silo, Dig. 48, 19, 27; cf. Plin. 11, 37, 59, § 158.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            sĭlus
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            silus
           
          
            Intro Text:
            Sĭlus, i, or Sīlo, ōnis, m. 1. silus, a Roman surname, esp. of the gens Sergia.  M. Sergius Orata Silus, Cic. de Or. 2, 70, 285.— M. Sergius Silus, Liv. 32, 27, 7;   Eckhel. D. N. 5, p. 306.— Domitius Silus, Tac. A. 15, 59 fin. al.— In the form Silo: Arruntius Silo, Dig. 48, 19, 27; cf. Plin. 11, 37, 59, § 158.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n44279
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "Sĭlus, i, or Sīlo, ōnis, m. 1. silus, a Roman surname, esp. of the gens Sergia.  M. Sergius Orata Silus, Cic. de Or. 2, 70, 285.— M. Sergius Silus, Liv. 32, 27, 7;   Eckhel. D. N. 5, p. 306.— Domitius Silus, Tac. A. 15, 59 fin. al.— In the form Silo: Arruntius Silo, Dig. 48, 19, 27; cf. Plin. 11, 37, 59, § 158.\n",
  "key": "Silus2",
  "type": "main"
}