View word page
sībĭlus
sībĭlus, i (collat. form, abl., sibilu, Sisenn. ap. Prisc. p. 715 P.—In plur. in the poets, prob. merely for the sake of the metre: sībĭla, ōrum; cf. 2. sibilus init.; but in Cic. sibili), m. cf. σιφνός, σιβλός, hollow; Angl. S. and Engl. sipan, sip; O. H. Germ. sip, Germ. Sieb, a sieve; regarded by the ancients as imitation of a natural sound; cf. Quint. 8, 6, 31; Auct. Her. 4, 31, 42, a hissing, a whistling (class.) In gen. Sing., of men: sibilo dare signum, Liv. 25, 8 fin.—Of cattle: (boves) sibilo allectari, Col. 2, 3, 2.—Of things: clamor tonitruum et rudentum sibilus, Poët. ap. Cic. Fam. 8, 2, 1: (arbor) Loquente saepe sibilum edidit coma, Cat. 4, 12: venientis sibilus austri, Verg. E. 5, 82: sibilu significare alicui, Sisenn. ap. Prisc. p. 715 P.— Plur., of wind instruments: calamorum sibila, Lucr. 5, 1382; cf. pastoria, Ov. M. 13, 785; Stat. Th. 6, 338.—Of snakes, etc.: serpens horrenda sibila misit, Ov. M. 3, 38: sibila dant, id. ib. 4, 493: mittere, id. ib. 15, 670; 15, 684: sibila torsit draco, Val. Fl. 7, 726: angues stridula fuderunt vibratis sibila linguis, Luc. 9, 631: sibila effundere, id. 9, 724: vibrare, Sil. 3, 185; Corn. Sev. and Macer ap. Charis. p. 61 P.—Of a flying missile: stridentis sibila teli, Sil. 9, 247; Val. Fl. 6, 201. — In partic., a contemptuous hissing, a hissing at or off (usually in plur.). Sing.: sibilum metuis? Cic. Pis. 27, 65.— Plur.: e scaenā sibilis explodi, Cic. Rosc. Com. 11, 30: aliquem sibilis consectari, id. Att. 2, 18, 1: crebris totius contionis sibilis vexatus, Val. Max. 7, 3, 6 ext.; Cic. Sest. 59, 126; cf.: gladiatorii sibili, id. Fragm. ap. Charis. p. 61 P.: quā dominus, quā advocati sibilis conscissi, id. Att. 2, 19, 3.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
sībĭlus
Headword (normalized):
sībĭlus
Headword (normalized/stripped):
sibilus
Intro Text:
sībĭlus, i (collat. form, abl., sibilu, Sisenn. ap. Prisc. p. 715 P.—In plur. in the poets, prob. merely for the sake of the metre: sībĭla, ōrum; cf. 2. sibilus init.; but in Cic. sibili), m. cf. σιφνός, σιβλός, hollow; Angl. S. and Engl. sipan, sip; O. H. Germ. sip, Germ. Sieb, a sieve; regarded by the ancients as imitation of a natural sound; cf. Quint. 8, 6, 31; Auct. Her. 4, 31, 42, a hissing, a whistling (class.) In gen. Sing., of men: sibilo dare signum, Liv. 25, 8 fin.—Of cattle: (boves) sibilo allectari, Col. 2, 3, 2.—Of things: clamor tonitruum et rudentum sibilus, Poët. ap. Cic. Fam. 8, 2, 1: (arbor) Loquente saepe sibilum edidit coma, Cat. 4, 12: venientis sibilus austri, Verg. E. 5, 82: sibilu significare alicui, Sisenn. ap. Prisc. p. 715 P.— Plur., of wind instruments: calamorum sibila, Lucr. 5, 1382; cf. pastoria, Ov. M. 13, 785; Stat. Th. 6, 338.—Of snakes, etc.: serpens horrenda sibila misit, Ov. M. 3, 38: sibila dant, id. ib. 4, 493: mittere, id. ib. 15, 670; 15, 684: sibila torsit draco, Val. Fl. 7, 726: angues stridula fuderunt vibratis sibila linguis, Luc. 9, 631: sibila effundere, id. 9, 724: vibrare, Sil. 3, 185; Corn. Sev. and Macer ap. Charis. p. 61 P.—Of a flying missile: stridentis sibila teli, Sil. 9, 247; Val. Fl. 6, 201. — In partic., a contemptuous hissing, a hissing at or off (usually in plur.). Sing.: sibilum metuis? Cic. Pis. 27, 65.— Plur.: e scaenā sibilis explodi, Cic. Rosc. Com. 11, 30: aliquem sibilis consectari, id. Att. 2, 18, 1: crebris totius contionis sibilis vexatus, Val. Max. 7, 3, 6 ext.; Cic. Sest. 59, 126; cf.: gladiatorii sibili, id. Fragm. ap. Charis. p. 61 P.: quā dominus, quā advocati sibilis conscissi, id. Att. 2, 19, 3.
IDX:
44141
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n44103
Key:
sibilus1

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "sībĭlus, i (collat. form, abl., sibilu, Sisenn. ap. Prisc. p. 715 P.—In plur. in the poets, prob. merely for the sake of the metre: sībĭla, ōrum; cf. 2. sibilus init.; but in Cic. sibili), m. cf. σιφνός, σιβλός, hollow; Angl. S. and Engl. sipan, sip; O. H. Germ. sip, Germ. Sieb, a sieve; regarded by the ancients as imitation of a natural sound; cf. Quint. 8, 6, 31; Auct. Her. 4, 31, 42, a hissing, a whistling (class.)  In gen.  Sing., of men: sibilo dare signum, Liv. 25, 8 fin.—Of cattle: (boves) sibilo allectari, Col. 2, 3, 2.—Of things: clamor tonitruum et rudentum sibilus, Poët. ap. Cic. Fam. 8, 2, 1: (arbor) Loquente saepe sibilum edidit coma, Cat. 4, 12: venientis sibilus austri, Verg. E. 5, 82: sibilu significare alicui, Sisenn. ap. Prisc. p. 715 P.— Plur., of wind instruments: calamorum sibila, Lucr. 5, 1382; cf. pastoria, Ov. M. 13, 785; Stat. Th. 6, 338.—Of snakes, etc.: serpens horrenda sibila misit, Ov. M. 3, 38: sibila dant, id. ib. 4, 493: mittere, id. ib. 15, 670; 15, 684: sibila torsit draco, Val. Fl. 7, 726: angues stridula fuderunt vibratis sibila linguis, Luc. 9, 631: sibila effundere, id. 9, 724: vibrare, Sil. 3, 185; Corn. Sev. and Macer ap. Charis. p. 61 P.—Of a flying missile: stridentis sibila teli, Sil. 9, 247; Val. Fl. 6, 201. — In partic., a contemptuous hissing, a hissing at or off (usually in plur.).  Sing.: sibilum metuis? Cic. Pis. 27, 65.—  Plur.: e scaenā sibilis explodi, Cic. Rosc. Com. 11, 30: aliquem sibilis consectari, id. Att. 2, 18, 1: crebris totius contionis sibilis vexatus, Val. Max. 7, 3, 6 ext.; Cic. Sest. 59, 126; cf.: gladiatorii sibili, id. Fragm. ap. Charis. p. 61 P.: quā dominus, quā advocati sibilis conscissi, id. Att. 2, 19, 3.\n",
  "key": "sibilus1",
  "type": "main"
}