View word page
sĕnīlis
sĕnīlis, e, adj. senex, of or belonging to old people, aged, senile (freq. and class.): Tages puerili specie dicitur visus, sed senili fuisse prudentiā, Cic. Div. 2, 23, 50; cf. partes (opp. viriles), Hor. A. P. 176: senile aliquid (opp. adulescentis aliquid), Cic. Sen. 11, 38: corpus, id. Sest. 22, 50: artus, Ov. M. 7, 250: vultus, id. ib. 8, 528: genae, id. ib. 8, 210: guttur, Hor. Epod. 3, 2: ruga, Ov. F. 5, 58: statua incurva, of an old man, Cic. Verr. 2, 2, 35, § 87: anni, Ov. M. 7, 163; 13, 66; and poet.: hiems (as the last, latest season of the year), id. ib. 15, 212: animus, Liv. 10, 22: stultitia, Cic. Sen. 11, 36: auctoritas morum, Quint. 11, 1, 32: artes, Tac. A. 3, 8: adoptio, id. ib. 1, 7 fin.: senile illud facinus, that wicked old woman, App. M. 4, p. 148, 9.—* Adv.: sĕnīlĭter, after the manner of an old person: tremere, Quint. 1, 11, 1.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
sĕnīlis
Headword (normalized):
sĕnīlis
Headword (normalized/stripped):
senilis
Intro Text:
sĕnīlis, e, adj. senex, of or belonging to old people, aged, senile (freq. and class.): Tages puerili specie dicitur visus, sed senili fuisse prudentiā, Cic. Div. 2, 23, 50; cf. partes (opp. viriles), Hor. A. P. 176: senile aliquid (opp. adulescentis aliquid), Cic. Sen. 11, 38: corpus, id. Sest. 22, 50: artus, Ov. M. 7, 250: vultus, id. ib. 8, 528: genae, id. ib. 8, 210: guttur, Hor. Epod. 3, 2: ruga, Ov. F. 5, 58: statua incurva, of an old man, Cic. Verr. 2, 2, 35, § 87: anni, Ov. M. 7, 163; 13, 66; and poet.: hiems (as the last, latest season of the year), id. ib. 15, 212: animus, Liv. 10, 22: stultitia, Cic. Sen. 11, 36: auctoritas morum, Quint. 11, 1, 32: artes, Tac. A. 3, 8: adoptio, id. ib. 1, 7 fin.: senile illud facinus, that wicked old woman, App. M. 4, p. 148, 9.—* Adv.: sĕnīlĭter, after the manner of an old person: tremere, Quint. 1, 11, 1.
IDX:
43678
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n43641
Key:
senilis

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "sĕnīlis, e, adj. senex, of or belonging to old people, aged, senile (freq. and class.): Tages puerili specie dicitur visus, sed senili fuisse prudentiā, Cic. Div. 2, 23, 50; cf. partes (opp. viriles), Hor. A. P. 176: senile aliquid (opp. adulescentis aliquid), Cic. Sen. 11, 38: corpus, id. Sest. 22, 50: artus, Ov. M. 7, 250: vultus, id. ib. 8, 528: genae, id. ib. 8, 210: guttur, Hor. Epod. 3, 2: ruga, Ov. F. 5, 58: statua incurva, of an old man, Cic. Verr. 2, 2, 35, § 87: anni, Ov. M. 7, 163; 13, 66; and poet.: hiems (as the last, latest  season of the year), id. ib. 15, 212: animus, Liv. 10, 22: stultitia, Cic. Sen. 11, 36: auctoritas morum, Quint. 11, 1, 32: artes, Tac. A. 3, 8: adoptio, id. ib. 1, 7 fin.: senile illud facinus, that wicked old woman, App. M. 4, p. 148, 9.—* Adv.: sĕnīlĭter, after the manner of an old person: tremere, Quint. 1, 11, 1.\n",
  "key": "senilis",
  "type": "main"
}