scriptĭo
            
          
          scriptĭo, ōnis, f. id., a writing (almost confined to Cic.). *  In gen., the art of writing: quae (lippitudo) impediat scriptionem meam, Cic. Att. 10, 17, 2.— In partic.  A composing in writing, composition: nulla res tantum ad dicendum proficit, quantum scriptio, Cic. Brut. 24, 92: causam scriptione dignam, id. Fam. 9, 12, 2: instituta scriptio, id. de Or. 2, 1, 5: genus scriptionis, id. Inv. 1, 12, 17; cf. id. Or. 11, 37: ex scriptione interpretari, according to the letter, literally, id. Inv. 1, 38, 68. —Plur.: impulsi sumus ad philosophiae scriptiones, Cic. Tusc. 5, 41, 121 (also ap. Non. 174, 19).—*  A note, bond: avarus fenerator spe lucri Rem scriptione duplicarat, Varr. ap. Non. 174, 17.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            scriptĭo
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            scriptio
           
          
            Intro Text:
            scriptĭo, ōnis, f. id., a writing (almost confined to Cic.). *  In gen., the art of writing: quae (lippitudo) impediat scriptionem meam, Cic. Att. 10, 17, 2.— In partic.  A composing in writing, composition: nulla res tantum ad dicendum proficit, quantum scriptio, Cic. Brut. 24, 92: causam scriptione dignam, id. Fam. 9, 12, 2: instituta scriptio, id. de Or. 2, 1, 5: genus scriptionis, id. Inv. 1, 12, 17; cf. id. Or. 11, 37: ex scriptione interpretari, according to the letter, literally, id. Inv. 1, 38, 68. —Plur.: impulsi sumus ad philosophiae scriptiones, Cic. Tusc. 5, 41, 121 (also ap. Non. 174, 19).—*  A note, bond: avarus fenerator spe lucri Rem scriptione duplicarat, Varr. ap. Non. 174, 17.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n43099
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "scriptĭo, ōnis, f. id., a writing (almost confined to Cic.). *  In gen., the art of writing: quae (lippitudo) impediat scriptionem meam, Cic. Att. 10, 17, 2.— In partic.  A composing in writing, composition: nulla res tantum ad dicendum proficit, quantum scriptio, Cic. Brut. 24, 92: causam scriptione dignam, id. Fam. 9, 12, 2: instituta scriptio, id. de Or. 2, 1, 5: genus scriptionis, id. Inv. 1, 12, 17; cf. id. Or. 11, 37: ex scriptione interpretari, according to the letter, literally, id. Inv. 1, 38, 68. —Plur.: impulsi sumus ad philosophiae scriptiones, Cic. Tusc. 5, 41, 121 (also ap. Non. 174, 19).—*  A note, bond: avarus fenerator spe lucri Rem scriptione duplicarat, Varr. ap. Non. 174, 17.\n",
  "key": "scriptio",
  "type": "main"
}