sanctĭtas, ātis, f. sanctus. Inviolability, sacredness, sanctity: tribunatūs, Cic. Sest. 37, 79: regum, Caes. ap. Suet. Caes. 6; cf.: regii nominis, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. G. 4, 211: sanctitas templi insulaeque, Liv. 44, 29: templo sanctitatem tribuere, Tac. A. 3, 62 fin.; cf.: augusti atque inviolati soli, Liv. 45, 5: fori, Quint. 11, 3, 58: mecum deorum et hominum sanctitates omnes et religiones afuerunt, Cic. Red. in Sen. 14, 34: propter sanctitatem aliquam, Massur. Sabin. ap. Gell. 4, 9, 8: patria sanctitas, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4, 2.— (Acc. to sanctus, B.) Moral purity, holiness, sanctity, virtue, piety, integrity, honor, purity, chastity, etc.: omnes cives sic existimant, quasi lumen aliquod exstinctis ceteris elucere sanctitatem et prudentiam et dignitatem tuam, Cic. Fam. 4, 3, 2; cf.: exemplum veteris sanctitatis, id. Phil. 3, 6, 15: deos ipsos innocentiā et sanctitate laetari, Plin. Pan. 3 fin.: si pudor, si modestia, si pudicitia, si temperantia poenae metu coercebuntur, non sanctitate suā se tuebuntur? virtue, Cic. Fin. 2, 22, 73: deos placatos pietas efficiet et sanctitas, id. Off. 2, 3, 11; cf.: sanctitas est scientia colendorum deorum, id. N. D. 1, 41, 116: quae potest esse pietas? quae sanctitas? quae religio?... cum quā (pietate) simulet sanctitatem et religionem tolli necesse est, id. ib. 1, 2, 3; cf. id. Top. 23, 90.—Plur.: deorum cultus religionumque sanctitates, Cic. N. D. 2, 2, 5: matronarum, id. Cael. 13, 32; cf. Inscr. Orell. 2739; and: pudorem sanctitatemque feminarum abrogare, Liv. 34, 6; so, dominae, Tac. A. 14, 60: docentis, towards his pupils, Quint. 2, 2, 3: ducis, Flor. 2, 6, 40. —Of a man, chastity, Plin. Ep. 1, 12, 5; Vell. 2, 29, 3; Sid. Ep. 6, 10: vir summae sanctitatis, Treb. Pol. Trig. Tyr. 21: sanctitas (orationis) Calvi, Quint. 12, 10, 11; cf.: sanctitas et ut sic dicam virilitas ab his (sc. veteribus Latinis) petenda, id. 1, 8, 9 (v. sanctus, near the end).—As the title of a bishop, Cassiod. Var. 3, 37.