rustĭcātĭo
rustĭcātĭo, ōnis, f. id.. A living in the country, country life: neque militia solum, sed etiam peregrinationes rusticationesque communes, Cic. Lael. 27, 103.— Agriculture, husbandry, Col. praef. § 13; 1, 1, 6; 11, 1, 6: creata ab Altissimo, Vulg. Ecclus. 7, 16.
No short def.
Headword (normalized):
rustĭcātĭo
Headword (normalized/stripped):
rusticatio
Intro Text:
rustĭcātĭo, ōnis, f. id.. A living in the country, country life: neque militia solum, sed etiam peregrinationes rusticationesque communes, Cic. Lael. 27, 103.— Agriculture, husbandry, Col. praef. § 13; 1, 1, 6; 11, 1, 6: creata ab Altissimo, Vulg. Ecclus. 7, 16.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n42074
No citations.
{
"content": "rustĭcātĭo, ōnis, f. id.. A living in the country, country life: neque militia solum, sed etiam peregrinationes rusticationesque communes, Cic. Lael. 27, 103.— Agriculture, husbandry, Col. praef. § 13; 1, 1, 6; 11, 1, 6: creata ab Altissimo, Vulg. Ecclus. 7, 16.\n",
"key": "rusticatio",
"type": "main"
}