rĕ-vĕrĕor
rĕ-vĕrĕor, ĭtus. 2, v. dep. a. (act. collat. form rĕvĕrĕo, acc. to Prisc. p. 799 P.), to stand in awe or fear of; to regard, respect, honor; to fear, be afraid of; to reverence, revere (ante-class. and post-Aug.; syn. veneror): Ap. Quid est quod pudendum siet, genere natam bono pauperem Ducere uxorem? Pe. Revereor filium, Plaut. Ep. 2, 1, 5 (cf. infra, the passage, Ter. Phorm. 2, 1, 3): observantia, per quam aetate aut sapientiā aut honore ... antecedentis reveremur et colimus, Cic. Inv. 2, 22, 66: hos (sc. oratores) ituri in provincias magistratus reverebantur, hos reversi colebant, Tac. Or. 36: Nigidium Cicero summe reveritus est, Gell. 11, 11, 1.—More freq. with inanim. or abstr. objects: quasi ejus opulentitatem reverearis, stood in awe of, Plaut. Mil. 4, 4, 35: simultatem meam, Ter. Phorm. 2, 1, 3 (also quoted in Cic. Att. 2, 19, 1): adventum tuom, Ter. Hec. 3, 1, 10: fulgorem ab auro, Lucr. 2, 51: dicam non reverens assentandi suspicionem, Cic. de Or. 2, 28, 122: multa adversa reverens, id. Tusc. 1, 30, 73: virtutes, Auct. Her. 4, 17, 24: coetum virorum (Tullia), Liv. 1, 48: fortunam captivae, Curt. 6, 2, 8: auctoritatem illustrium scriptorum, Col. 2, 1, 2: reverearis occursum, non reformides, Plin. Ep. 1, 10, 7: ne revereatur, minus jam quo redeat domum, Ter. Hec. 4, 4, 8: ne quaestus quidem suos reveritus illos opimos, etc., i. e. did not spare, Plin. 10, 51, 72, § 142.—(*β) Impers. in analogy with pudet: non te tui saltem pudet, si nihil mei revereatur, Varr. ap. Non. 497, 1; cf. vereor. — Hence, rĕvĕrens, entis, P. a., respectful, regardful, reverent: sermo erga patrem imperatoremque reverens, de se moderatus, Tac. H. 1, 17; cf.: responsum parum reverens, Massur. Sabin. ap. Gell. 4, 20, 11: ora, bashful, modest, Prop. 2, 30 (3, 28), 33: puella parentum suorum reverens, App. M. 8, p. 204, 21. — Comp.: nihilo reverentior leniorve erga senatum, Suet. Calig. 26: quis reverentior senatus candidatus? Plin. Pan. 69, 3; cf. id. Ep. 6, 17, 5: sanctius ac reverentius visum de actis deorum credere quam scire, Tac. G. 34: illnd modestius ac fortasse reverentius, Plin. Ep. 8, 21, 5; cf.: nomen Augusti, Flor. 4, 12, 66.— Sup.: Gabium reverentissimum mei expertus, Plin. Ep. 10, 86 (18), 1. — Adv.: rĕvĕrenter, respectfully: aliquem adire, Plin. Ep. 3, 21, 5: amicos colere, id. ib. 7, 31, 5. — Comp., Tac. H. 2, 27.— Sup., Suet. Aug. 93; id. Ner. 23; Plin. Ep. 10, 21 (32) init. — rĕvĕ-rendus, a, um, P. a., inspiring awe, venerable, reverend (mostly poet.; cf.: colen. dus, venerandus): nox, Ov. Ib. 75: facies, Juv. 6, 513: sacraria, Claud. VI. Cons. Hon. 599: vetustas (libri), Gell. 9, 14, 26; 18, 5, 11: vultu, Spart. Sev. 19: epulae, Amm. 30, 1, 22.— Sup.: Reverendissimus, most reverend, right reverend, a title of bishops, etc., Cod. Th 1, 55, 8; 1, 2, 6.
No short def.
Headword (normalized):
rĕ-vĕrĕor
Headword (normalized/stripped):
re-vereor
Intro Text:
rĕ-vĕrĕor, ĭtus. 2, v. dep. a. (act. collat. form rĕvĕrĕo, acc. to Prisc. p. 799 P.), to stand in awe or fear of; to regard, respect, honor; to fear, be afraid of; to reverence, revere (ante-class. and post-Aug.; syn. veneror): Ap. Quid est quod pudendum siet, genere natam bono pauperem Ducere uxorem? Pe. Revereor filium, Plaut. Ep. 2, 1, 5 (cf. infra, the passage, Ter. Phorm. 2, 1, 3): observantia, per quam aetate aut sapientiā aut honore ... antecedentis reveremur et colimus, Cic. Inv. 2, 22, 66: hos (sc. oratores) ituri in provincias magistratus reverebantur, hos reversi colebant, Tac. Or. 36: Nigidium Cicero summe reveritus est, Gell. 11, 11, 1.—More freq. with inanim. or abstr. objects: quasi ejus opulentitatem reverearis, stood in awe of, Plaut. Mil. 4, 4, 35: simultatem meam, Ter. Phorm. 2, 1, 3 (also quoted in Cic. Att. 2, 19, 1): adventum tuom, Ter. Hec. 3, 1, 10: fulgorem ab auro, Lucr. 2, 51: dicam non reverens assentandi suspicionem, Cic. de Or. 2, 28, 122: multa adversa reverens, id. Tusc. 1, 30, 73: virtutes, Auct. Her. 4, 17, 24: coetum virorum (Tullia), Liv. 1, 48: fortunam captivae, Curt. 6, 2, 8: auctoritatem illustrium scriptorum, Col. 2, 1, 2: reverearis occursum, non reformides, Plin. Ep. 1, 10, 7: ne revereatur, minus jam quo redeat domum, Ter. Hec. 4, 4, 8: ne quaestus quidem suos reveritus illos opimos, etc., i. e. did not spare, Plin. 10, 51, 72, § 142.—(*β) Impers. in analogy with pudet: non te tui saltem pudet, si nihil mei revereatur, Varr. ap. Non. 497, 1; cf. vereor. — Hence, rĕvĕrens, entis, P. a., respectful, regardful, reverent: sermo erga patrem imperatoremque reverens, de se moderatus, Tac. H. 1, 17; cf.: responsum parum reverens, Massur. Sabin. ap. Gell. 4, 20, 11: ora, bashful, modest, Prop. 2, 30 (3, 28), 33: puella parentum suorum reverens, App. M. 8, p. 204, 21. — Comp.: nihilo reverentior leniorve erga senatum, Suet. Calig. 26: quis reverentior senatus candidatus? Plin. Pan. 69, 3; cf. id. Ep. 6, 17, 5: sanctius ac reverentius visum de actis deorum credere quam scire, Tac. G. 34: illnd modestius ac fortasse reverentius, Plin. Ep. 8, 21, 5; cf.: nomen Augusti, Flor. 4, 12, 66.— Sup.: Gabium reverentissimum mei expertus, Plin. Ep. 10, 86 (18), 1. — Adv.: rĕvĕrenter, respectfully: aliquem adire, Plin. Ep. 3, 21, 5: amicos colere, id. ib. 7, 31, 5. — Comp., Tac. H. 2, 27.— Sup., Suet. Aug. 93; id. Ner. 23; Plin. Ep. 10, 21 (32) init. — rĕvĕ-rendus, a, um, P. a., inspiring awe, venerable, reverend (mostly poet.; cf.: colen. dus, venerandus): nox, Ov. Ib. 75: facies, Juv. 6, 513: sacraria, Claud. VI. Cons. Hon. 599: vetustas (libri), Gell. 9, 14, 26; 18, 5, 11: vultu, Spart. Sev. 19: epulae, Amm. 30, 1, 22.— Sup.: Reverendissimus, most reverend, right reverend, a title of bishops, etc., Cod. Th 1, 55, 8; 1, 2, 6.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n41576
No citations.
{
"content": "rĕ-vĕrĕor, ĭtus. 2, v. dep. a. (act. collat. form rĕvĕrĕo, acc. to Prisc. p. 799 P.), to stand in awe or fear of; to regard, respect, honor; to fear, be afraid of; to reverence, revere (ante-class. and post-Aug.; syn. veneror): Ap. Quid est quod pudendum siet, genere natam bono pauperem Ducere uxorem? Pe. Revereor filium, Plaut. Ep. 2, 1, 5 (cf. infra, the passage, Ter. Phorm. 2, 1, 3): observantia, per quam aetate aut sapientiā aut honore ... antecedentis reveremur et colimus, Cic. Inv. 2, 22, 66: hos (sc. oratores) ituri in provincias magistratus reverebantur, hos reversi colebant, Tac. Or. 36: Nigidium Cicero summe reveritus est, Gell. 11, 11, 1.—More freq. with inanim. or abstr. objects: quasi ejus opulentitatem reverearis, stood in awe of, Plaut. Mil. 4, 4, 35: simultatem meam, Ter. Phorm. 2, 1, 3 (also quoted in Cic. Att. 2, 19, 1): adventum tuom, Ter. Hec. 3, 1, 10: fulgorem ab auro, Lucr. 2, 51: dicam non reverens assentandi suspicionem, Cic. de Or. 2, 28, 122: multa adversa reverens, id. Tusc. 1, 30, 73: virtutes, Auct. Her. 4, 17, 24: coetum virorum (Tullia), Liv. 1, 48: fortunam captivae, Curt. 6, 2, 8: auctoritatem illustrium scriptorum, Col. 2, 1, 2: reverearis occursum, non reformides, Plin. Ep. 1, 10, 7: ne revereatur, minus jam quo redeat domum, Ter. Hec. 4, 4, 8: ne quaestus quidem suos reveritus illos opimos, etc., i. e. did not spare, Plin. 10, 51, 72, § 142.—(*β) Impers. in analogy with pudet: non te tui saltem pudet, si nihil mei revereatur, Varr. ap. Non. 497, 1; cf. vereor. — Hence, rĕvĕrens, entis, P. a., respectful, regardful, reverent: sermo erga patrem imperatoremque reverens, de se moderatus, Tac. H. 1, 17; cf.: responsum parum reverens, Massur. Sabin. ap. Gell. 4, 20, 11: ora, bashful, modest, Prop. 2, 30 (3, 28), 33: puella parentum suorum reverens, App. M. 8, p. 204, 21. — Comp.: nihilo reverentior leniorve erga senatum, Suet. Calig. 26: quis reverentior senatus candidatus? Plin. Pan. 69, 3; cf. id. Ep. 6, 17, 5: sanctius ac reverentius visum de actis deorum credere quam scire, Tac. G. 34: illnd modestius ac fortasse reverentius, Plin. Ep. 8, 21, 5; cf.: nomen Augusti, Flor. 4, 12, 66.— Sup.: Gabium reverentissimum mei expertus, Plin. Ep. 10, 86 (18), 1. — Adv.: rĕvĕrenter, respectfully: aliquem adire, Plin. Ep. 3, 21, 5: amicos colere, id. ib. 7, 31, 5. — Comp., Tac. H. 2, 27.— Sup., Suet. Aug. 93; id. Ner. 23; Plin. Ep. 10, 21 (32) init. — rĕvĕ-rendus, a, um, P. a., inspiring awe, venerable, reverend (mostly poet.; cf.: colen. dus, venerandus): nox, Ov. Ib. 75: facies, Juv. 6, 513: sacraria, Claud. VI. Cons. Hon. 599: vetustas (libri), Gell. 9, 14, 26; 18, 5, 11: vultu, Spart. Sev. 19: epulae, Amm. 30, 1, 22.— Sup.: Reverendissimus, most reverend, right reverend, a title of bishops, etc., Cod. Th 1, 55, 8; 1, 2, 6.\n",
"key": "revereor",
"type": "main"
}