rĕpugnantĭa
rĕpugnantĭa, ae, f. repugno. * A resistance, opposition; concr.: (natura) hanc dedit repugnantiam apibus (sc. cuspidem), a means of defence, Plin. 21, 13, 45, § 78.— A contradiction, contrariety, incompatibility, repugnance: rerum, Cic. Phil. 2, 8, 19: utilitatis, id. Off. 3, 4, 17: naturae (opp. concordiae), Plin. 22, 23, 49, § 106: repugnantiam inducere, Cic. Off. 3, 7, 34.
No short def.
Headword (normalized):
rĕpugnantĭa
Headword (normalized/stripped):
repugnantia
Intro Text:
rĕpugnantĭa, ae, f. repugno. * A resistance, opposition; concr.: (natura) hanc dedit repugnantiam apibus (sc. cuspidem), a means of defence, Plin. 21, 13, 45, § 78.— A contradiction, contrariety, incompatibility, repugnance: rerum, Cic. Phil. 2, 8, 19: utilitatis, id. Off. 3, 4, 17: naturae (opp. concordiae), Plin. 22, 23, 49, § 106: repugnantiam inducere, Cic. Off. 3, 7, 34.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n41262
No citations.
{
"content": "rĕpugnantĭa, ae, f. repugno. * A resistance, opposition; concr.: (natura) hanc dedit repugnantiam apibus (sc. cuspidem), a means of defence, Plin. 21, 13, 45, § 78.— A contradiction, contrariety, incompatibility, repugnance: rerum, Cic. Phil. 2, 8, 19: utilitatis, id. Off. 3, 4, 17: naturae (opp. concordiae), Plin. 22, 23, 49, § 106: repugnantiam inducere, Cic. Off. 3, 7, 34.\n",
"key": "repugnantia1",
"type": "main"
}