remurīnus
remurīnus ager dictus, qui possessus est a Remo, et habitatio Remi Remorima. Sed et locus in summo Aventino Remoria dicitur, ubi Remus de urbe condendā fuerat auspicatus, Fest. p. 276 and 277 Müll.; Paul. ex Fest. p. 226 ib.; cf. Müll. p. 402: eundem locum (Remus) ex suo nomine Remuriam appellarat, Aur. Vict. Orig. Gent. Rom. 23.
No short def.
Headword (normalized):
remurīnus
Headword (normalized/stripped):
remurinus
Intro Text:
remurīnus ager dictus, qui possessus est a Remo, et habitatio Remi Remorima. Sed et locus in summo Aventino Remoria dicitur, ubi Remus de urbe condendā fuerat auspicatus, Fest. p. 276 and 277 Müll.; Paul. ex Fest. p. 226 ib.; cf. Müll. p. 402: eundem locum (Remus) ex suo nomine Remuriam appellarat, Aur. Vict. Orig. Gent. Rom. 23.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n41088
No citations.
{
"content": "remurīnus ager dictus, qui possessus est a Remo, et habitatio Remi Remorima. Sed et locus in summo Aventino Remoria dicitur, ubi Remus de urbe condendā fuerat auspicatus, Fest. p. 276 and 277 Müll.; Paul. ex Fest. p. 226 ib.; cf. Müll. p. 402: eundem locum (Remus) ex suo nomine Remuriam appellarat, Aur. Vict. Orig. Gent. Rom. 23.\n",
"key": "remurinus",
"type": "gloss"
}