rĕmĕmŏror
rĕmĕmŏror, ātus sum, 1, v. a. and n. re-memor, to remember again, call to mind (late Lat.).— With acc.: remoramini pristinos dies, Vulg. Heb. 10, 32; Isid. 11, 1, 109.—With rel.-clause, Tert. adv. Marc. 4, 4, 3; cf.: rememorati sunt quia Deus adjutor est, Vulg. Psa. 77, 35.
No short def.
Headword (normalized):
rĕmĕmŏror
Headword (normalized/stripped):
rememoror
Intro Text:
rĕmĕmŏror, ātus sum, 1, v. a. and n. re-memor, to remember again, call to mind (late Lat.).— With acc.: remoramini pristinos dies, Vulg. Heb. 10, 32; Isid. 11, 1, 109.—With rel.-clause, Tert. adv. Marc. 4, 4, 3; cf.: rememorati sunt quia Deus adjutor est, Vulg. Psa. 77, 35.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n41026
No citations.
{
"content": "rĕmĕmŏror, ātus sum, 1, v. a. and n. re-memor, to remember again, call to mind (late Lat.).— With acc.: remoramini pristinos dies, Vulg. Heb. 10, 32; Isid. 11, 1, 109.—With rel.-clause, Tert. adv. Marc. 4, 4, 3; cf.: rememorati sunt quia Deus adjutor est, Vulg. Psa. 77, 35.\n",
"key": "rememoror",
"type": "main"
}