rĕlātus
rĕlātus, ūs, m. refero. An official report: abnuentibus consulibus eā de re relatum, Tac. A. 15, 22.— In gen., a narration, recital: carmina, quorum relatu, quem baritum vocant, accendunt animos, with the delivery of which, Tac. G. 3: virtutum, id. H. 1, 30: incredibilium relatu commendationem parare, Sen. Q. N. 7, 16, 1; Sedul. 1, 80; Symm. Ep. 5, 64.
No short def.
Headword (normalized):
rĕlātus
Headword (normalized/stripped):
relatus
Intro Text:
rĕlātus, ūs, m. refero. An official report: abnuentibus consulibus eā de re relatum, Tac. A. 15, 22.— In gen., a narration, recital: carmina, quorum relatu, quem baritum vocant, accendunt animos, with the delivery of which, Tac. G. 3: virtutum, id. H. 1, 30: incredibilium relatu commendationem parare, Sen. Q. N. 7, 16, 1; Sedul. 1, 80; Symm. Ep. 5, 64.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n40951
No citations.
{
"content": "rĕlātus, ūs, m. refero. An official report: abnuentibus consulibus eā de re relatum, Tac. A. 15, 22.— In gen., a narration, recital: carmina, quorum relatu, quem baritum vocant, accendunt animos, with the delivery of which, Tac. G. 3: virtutum, id. H. 1, 30: incredibilium relatu commendationem parare, Sen. Q. N. 7, 16, 1; Sedul. 1, 80; Symm. Ep. 5, 64.\n",
"key": "relatus2",
"type": "main"
}