rĕ-languesco
            
          
          rĕ-languesco, gŭi, 3, v. inch. n., to sink down fainting; to grow languid or faint (class. but rare).  Lit.: (soror) Imposito fratri moribunda relanguit ore, Ov. M. 6, 291.—  Transf., of the wind, to sink, slacken, lull, abate, Sen. Q. N. 5, 8, 3.— Of a star, to grow dim, Plin. 37, 9, 51, § 134.—  Trop., to become enfeebled or relaxed, to relax: quod iis rebus relanguescere animos eorum et remitti virtutem existimarent, * Caes. B. G. 2, 15: quod autem relanguisse se dicit, that he has relaxed (in his enmity), * Cic. Att. 13, 41; cf.: animo relanguit ardor, Ov. Am. 2, 9, 27: ut taedio impetus relanguescat regis, Liv. 35, 44 (relanguerat, v. l. for elanguerat, Tac. H. 1, 46): si prima indignatio relanguescat, id. ib. 1, 33.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            rĕ-languesco
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            re-languesco
           
          
            Intro Text:
            rĕ-languesco, gŭi, 3, v. inch. n., to sink down fainting; to grow languid or faint (class. but rare).  Lit.: (soror) Imposito fratri moribunda relanguit ore, Ov. M. 6, 291.—  Transf., of the wind, to sink, slacken, lull, abate, Sen. Q. N. 5, 8, 3.— Of a star, to grow dim, Plin. 37, 9, 51, § 134.—  Trop., to become enfeebled or relaxed, to relax: quod iis rebus relanguescere animos eorum et remitti virtutem existimarent, * Caes. B. G. 2, 15: quod autem relanguisse se dicit, that he has relaxed (in his enmity), * Cic. Att. 13, 41; cf.: animo relanguit ardor, Ov. Am. 2, 9, 27: ut taedio impetus relanguescat regis, Liv. 35, 44 (relanguerat, v. l. for elanguerat, Tac. H. 1, 46): si prima indignatio relanguescat, id. ib. 1, 33.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n40943
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "rĕ-languesco, gŭi, 3, v. inch. n., to sink down fainting; to grow languid or faint (class. but rare).  Lit.: (soror) Imposito fratri moribunda relanguit ore, Ov. M. 6, 291.—  Transf., of the wind, to sink, slacken, lull, abate, Sen. Q. N. 5, 8, 3.— Of a star, to grow dim, Plin. 37, 9, 51, § 134.—  Trop., to become enfeebled or relaxed, to relax: quod iis rebus relanguescere animos eorum et remitti virtutem existimarent, * Caes. B. G. 2, 15: quod autem relanguisse se dicit, that he has relaxed (in his enmity), * Cic. Att. 13, 41; cf.: animo relanguit ardor, Ov. Am. 2, 9, 27: ut taedio impetus relanguescat regis, Liv. 35, 44 (relanguerat, v. l. for elanguerat, Tac. H. 1, 46): si prima indignatio relanguescat, id. ib. 1, 33.\n",
  "key": "relanguesco",
  "type": "main"
}