View word page
rĕ-fulgĕo
rĕ-fulgĕo, si (collat. form refulgit, Lucr. 2, 800 Lachm.), 2, v. n., to flash back, reflect a shining light; to shine bright, glitter, glisten (mostly poet.). Lit., Lucr. 2, 800: fervidus ille Canis stellarum luce refulget, Cic. poët. N. D. 2, 44, 114: Cynosura, id. ib. 2, 41, 106: nautis Stella, Hor. C. 1, 12, 28: ut sol a liquidā saepe refulget aquā, Ov. A. A. 2, 722: cum caerula nubes Solis inardescit radiis longeque refulget, Verg. A. 8, 623: galea radiis refulget, id. ib. 9, 374: Aeneas clarā in luce refulsit, id. ib. 1, 588; cf. id. ib. 2, 590: Venus roseā cervice, id. ib. 1, 402: corpus versicolori veste, Liv. 7, 10: discolor auri aura per ramos, Verg. A. 6, 204; Plin. 37, 7, 25, § 92: armis refulgentibus, Liv. 8, 10.— Poet.: late refulgent Ossibus campi, Sil. 9, 190. — Trop.: splendidaque a docto fama refulget aevo, Prop. 3, 20 (4, 19), 8: Jovis Tutela refulgens, Hor. C. 2, 17, 23: si dolosi spes refulserit nummi, Pers. prol. 12; cf.: tum refulsit certa spes liberorum parentibus, Vell. 2, 103, 4; Plin. 35, 9, 36, § 60; Sedul. 2, 227; 4, 153.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
rĕ-fulgĕo
Headword (normalized):
rĕ-fulgĕo
Headword (normalized/stripped):
re-fulgeo
Intro Text:
rĕ-fulgĕo, si (collat. form refulgit, Lucr. 2, 800 Lachm.), 2, v. n., to flash back, reflect a shining light; to shine bright, glitter, glisten (mostly poet.). Lit., Lucr. 2, 800: fervidus ille Canis stellarum luce refulget, Cic. poët. N. D. 2, 44, 114: Cynosura, id. ib. 2, 41, 106: nautis Stella, Hor. C. 1, 12, 28: ut sol a liquidā saepe refulget aquā, Ov. A. A. 2, 722: cum caerula nubes Solis inardescit radiis longeque refulget, Verg. A. 8, 623: galea radiis refulget, id. ib. 9, 374: Aeneas clarā in luce refulsit, id. ib. 1, 588; cf. id. ib. 2, 590: Venus roseā cervice, id. ib. 1, 402: corpus versicolori veste, Liv. 7, 10: discolor auri aura per ramos, Verg. A. 6, 204; Plin. 37, 7, 25, § 92: armis refulgentibus, Liv. 8, 10.— Poet.: late refulgent Ossibus campi, Sil. 9, 190. — Trop.: splendidaque a docto fama refulget aevo, Prop. 3, 20 (4, 19), 8: Jovis Tutela refulgens, Hor. C. 2, 17, 23: si dolosi spes refulserit nummi, Pers. prol. 12; cf.: tum refulsit certa spes liberorum parentibus, Vell. 2, 103, 4; Plin. 35, 9, 36, § 60; Sedul. 2, 227; 4, 153.
IDX:
40894
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n40859
Key:
refulgeo

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "rĕ-fulgĕo, si (collat. form refulgit, Lucr. 2, 800 Lachm.), 2, v. n., to flash back, reflect a shining light; to shine bright, glitter, glisten (mostly poet.).  Lit., Lucr. 2, 800: fervidus ille Canis stellarum luce refulget, Cic. poët. N. D. 2, 44, 114: Cynosura, id. ib. 2, 41, 106: nautis Stella, Hor. C. 1, 12, 28: ut sol a liquidā saepe refulget aquā, Ov. A. A. 2, 722: cum caerula nubes Solis inardescit radiis longeque refulget, Verg. A. 8, 623: galea radiis refulget, id. ib. 9, 374: Aeneas clarā in luce refulsit, id. ib. 1, 588; cf. id. ib. 2, 590: Venus roseā cervice, id. ib. 1, 402: corpus versicolori veste, Liv. 7, 10: discolor auri aura per ramos, Verg. A. 6, 204; Plin. 37, 7, 25, § 92: armis refulgentibus, Liv. 8, 10.— Poet.: late refulgent Ossibus campi, Sil. 9, 190. —  Trop.: splendidaque a docto fama refulget aevo, Prop. 3, 20 (4, 19), 8: Jovis Tutela refulgens, Hor. C. 2, 17, 23: si dolosi spes refulserit nummi, Pers. prol. 12; cf.: tum refulsit certa spes liberorum parentibus, Vell. 2, 103, 4; Plin. 35, 9, 36, § 60; Sedul. 2, 227; 4, 153.\n",
  "key": "refulgeo",
  "type": "main"
}