rĕflātus
rĕflātus, ūs, m. id., a blowing against, blowing: navigium reflatu beluae oppletum unda, Plin. 9, 6, 5, § 15; concr., a contrary wind: naves delatas Uticam reflatu hoc, * Cic. Att. 12, 2, 1. — Trop., reaction: doceat me, si potest, quae sit illa vis (sc. fortunae), qui flatus iste, et qui reflatus, Lact. 3, 28, 6.
No short def.
Headword (normalized):
rĕflātus
Headword (normalized/stripped):
reflatus
Intro Text:
rĕflātus, ūs, m. id., a blowing against, blowing: navigium reflatu beluae oppletum unda, Plin. 9, 6, 5, § 15; concr., a contrary wind: naves delatas Uticam reflatu hoc, * Cic. Att. 12, 2, 1. — Trop., reaction: doceat me, si potest, quae sit illa vis (sc. fortunae), qui flatus iste, et qui reflatus, Lact. 3, 28, 6.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n40809
No citations.
{
"content": "rĕflātus, ūs, m. id., a blowing against, blowing: navigium reflatu beluae oppletum unda, Plin. 9, 6, 5, § 15; concr., a contrary wind: naves delatas Uticam reflatu hoc, * Cic. Att. 12, 2, 1. — Trop., reaction: doceat me, si potest, quae sit illa vis (sc. fortunae), qui flatus iste, et qui reflatus, Lact. 3, 28, 6.\n",
"key": "reflatus",
"type": "main"
}