assĭmŭlātĭo (better
assĭmŭlātĭo (better ads-, not assĭ-mĭlātĭo; v. assimulo fin.), ōnis, f. id., an assimilating. A being similar, similarity, likeness: prodigiosa adsimulatio, Plin. 11, 49, 109, § 262.— In rhet., a feigned adoption of the opinion of one's hearers: est (adsimulatio) cum id, quod scimus facile omnes audituros, dicimus nos timere, quomodo accipiant; sed tamen veritate commoveri, ut nihilo setius dicamus, Auct. ad Her. 4, 37, 49.— A comparison of one thing with others: dolosa, Dig. 2, 18, 19, § 24; Cod. Th. 16, 2, § 18.
No short def.
Headword:
assĭmŭlātĭo (better
Headword (normalized):
assĭmŭlātĭo (better
Headword (normalized/stripped):
assimulatio (better
Intro Text:
assĭmŭlātĭo (better ads-, not assĭ-mĭlātĭo; v. assimulo fin.), ōnis, f. id., an assimilating. A being similar, similarity, likeness: prodigiosa adsimulatio, Plin. 11, 49, 109, § 262.— In rhet., a feigned adoption of the opinion of one's hearers: est (adsimulatio) cum id, quod scimus facile omnes audituros, dicimus nos timere, quomodo accipiant; sed tamen veritate commoveri, ut nihilo setius dicamus, Auct. ad Her. 4, 37, 49.— A comparison of one thing with others: dolosa, Dig. 2, 18, 19, § 24; Cod. Th. 16, 2, § 18.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n4075
No citations.
{
"content": "assĭmŭlātĭo (better ads-, not assĭ-mĭlātĭo; v. assimulo fin.), ōnis, f. id., an assimilating. A being similar, similarity, likeness: prodigiosa adsimulatio, Plin. 11, 49, 109, § 262.— In rhet., a feigned adoption of the opinion of one's hearers: est (adsimulatio) cum id, quod scimus facile omnes audituros, dicimus nos timere, quomodo accipiant; sed tamen veritate commoveri, ut nihilo setius dicamus, Auct. ad Her. 4, 37, 49.— A comparison of one thing with others: dolosa, Dig. 2, 18, 19, § 24; Cod. Th. 16, 2, § 18.\n",
"key": "assimulatio",
"type": "main"
}