View word page
rĕātus
rĕātus, ūs, m. reus. Lit., the condition of an accused person, a state of impeachment (a word first used by Messala, acc. to Quint. 8, 3, 34): revocato ad reatum Alcibiade, Just. 4, 4, 4: si diutino tempore aliquis in reatu fuerit ... qui longo tempore in reatu agunt, Dig. 48, 19, 25; Mart. 2, 24, 1.— Meton. An offence of which one stands accused, a charge, App. M. 7, p. 191, 31; 3, p. 132, 10; Prud. Cath. 11.— The dress or appearance of an accused person: mulier reatu mirāque tristitie deformis, App. M. 9, p. 231, 3.— Trop., guilt (late Lat.): reatus sanguinis, Vulg. Deut. 21, 8; cf. id. Exod. 32, 35: praeteriit actu manet reatu, Aug. cont. Jul. Pelag. 6, 19, 60.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
rĕātus
Headword (normalized):
rĕātus
Headword (normalized/stripped):
reatus
Intro Text:
rĕātus, ūs, m. reus. Lit., the condition of an accused person, a state of impeachment (a word first used by Messala, acc. to Quint. 8, 3, 34): revocato ad reatum Alcibiade, Just. 4, 4, 4: si diutino tempore aliquis in reatu fuerit ... qui longo tempore in reatu agunt, Dig. 48, 19, 25; Mart. 2, 24, 1.— Meton. An offence of which one stands accused, a charge, App. M. 7, p. 191, 31; 3, p. 132, 10; Prud. Cath. 11.— The dress or appearance of an accused person: mulier reatu mirāque tristitie deformis, App. M. 9, p. 231, 3.— Trop., guilt (late Lat.): reatus sanguinis, Vulg. Deut. 21, 8; cf. id. Exod. 32, 35: praeteriit actu manet reatu, Aug. cont. Jul. Pelag. 6, 19, 60.
IDX:
40534
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n40499
Key:
reatus

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "rĕātus, ūs, m. reus.  Lit., the condition of an accused person, a state of impeachment (a word first used by Messala, acc. to Quint. 8, 3, 34): revocato ad reatum Alcibiade, Just. 4, 4, 4: si diutino tempore aliquis in reatu fuerit ... qui longo tempore in reatu agunt, Dig. 48, 19, 25; Mart. 2, 24, 1.—  Meton.  An offence of which one stands accused, a charge, App. M. 7, p. 191, 31; 3, p. 132, 10; Prud. Cath. 11.—  The dress or appearance of an accused person: mulier reatu mirāque tristitie deformis, App. M. 9, p. 231, 3.—  Trop., guilt (late Lat.): reatus sanguinis, Vulg. Deut. 21, 8; cf. id. Exod. 32, 35: praeteriit actu manet reatu, Aug. cont. Jul. Pelag. 6, 19, 60.\n",
  "key": "reatus",
  "type": "main"
}