View word page
quasso (old form
quasso (old form casso, Plaut. Bacch. 2, 3, 71 Ritschl), āvi, ātum, 1, v. freq. a. and n. quatio. Act., to shake or toss violently (class.). Lit.: ecus saepe jubam quassat, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 506 Vahl.): caput, Plaut. Merc. 3, 4, 15; Verg. A. 7, 292; Val. Fl. 1, 526: Etruscam pinum, Verg. A. 9, 521: hastam, id. ib. 12, 94; Ov. A. A. 1, 696: monumenta, Plin. Ep. 8, 17, 5: lampade, of the Furies, Sil. 2, 611; cf. lampada, Verg. A. 6, 587.—Pass., in mid. force, tremble: quassantur membra metu, Sen. Phoen. 530.— In partic. To shatter, shiver, to break or dash to pieces, to batter, make leaky: quassatis vasis, Lucr. 3, 434: quassata ventis classis, Verg. A. 1, 551: quassata domus, Ov. Tr. 2, 83; cf.: hordeum sub molā, App. M. p. 194, 35: harundinem, Petr. S. 134. — To strike or shake: ramum Lethaeo rore madentem super utraque quassat Tempora, Verg. A. 5, 854.— Trop., to shake, shatter, impair, weaken: quassatā re publicā, Cic. Sest. 34, 73; id. Marc. 8, 24: quassatum corpus, shattered, enfeebled, Suet. Aug. 31: ingenia vitia quassant, Sil. 11, 428: tempora quassatus, of a drunkard, fuddled, beclouded, disordered, id. 7, 202; cf.: quassus, B. s. v. quatio: IVVENTAM FLETV, to disfigure, impair, Inscr. Grut. 607, 4: harundo quassata, a bruised reed, Vulg. Matt. 12, 20.— Esp., of countries, communities, etc., to disturb, unsettle, throw into confusion: quassata Placentia bello, Sil. 8, 593: bellis urbs, id. 7, 252.— Neutr., to shake itself, to shake (poet.): cassanti capite incedit, Plaut. As. 2, 3, 23 (Ussing, quassanti): quassanti capite, App. M. 4, p. 156, 7; 3, p. 140, 28: siliquā quassante, rattling, Verg. G. 1, 74.— Plur.: capitibus quassantibus, Plaut. Bacch. 2, 3, 71.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
quasso (old form
Headword (normalized):
quasso (old form
Headword (normalized/stripped):
quasso (old form
Intro Text:
quasso (old form casso, Plaut. Bacch. 2, 3, 71 Ritschl), āvi, ātum, 1, v. freq. a. and n. quatio. Act., to shake or toss violently (class.). Lit.: ecus saepe jubam quassat, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 506 Vahl.): caput, Plaut. Merc. 3, 4, 15; Verg. A. 7, 292; Val. Fl. 1, 526: Etruscam pinum, Verg. A. 9, 521: hastam, id. ib. 12, 94; Ov. A. A. 1, 696: monumenta, Plin. Ep. 8, 17, 5: lampade, of the Furies, Sil. 2, 611; cf. lampada, Verg. A. 6, 587.—Pass., in mid. force, tremble: quassantur membra metu, Sen. Phoen. 530.— In partic. To shatter, shiver, to break or dash to pieces, to batter, make leaky: quassatis vasis, Lucr. 3, 434: quassata ventis classis, Verg. A. 1, 551: quassata domus, Ov. Tr. 2, 83; cf.: hordeum sub molā, App. M. p. 194, 35: harundinem, Petr. S. 134. — To strike or shake: ramum Lethaeo rore madentem super utraque quassat Tempora, Verg. A. 5, 854.— Trop., to shake, shatter, impair, weaken: quassatā re publicā, Cic. Sest. 34, 73; id. Marc. 8, 24: quassatum corpus, shattered, enfeebled, Suet. Aug. 31: ingenia vitia quassant, Sil. 11, 428: tempora quassatus, of a drunkard, fuddled, beclouded, disordered, id. 7, 202; cf.: quassus, B. s. v. quatio: IVVENTAM FLETV, to disfigure, impair, Inscr. Grut. 607, 4: harundo quassata, a bruised reed, Vulg. Matt. 12, 20.— Esp., of countries, communities, etc., to disturb, unsettle, throw into confusion: quassata Placentia bello, Sil. 8, 593: bellis urbs, id. 7, 252.— Neutr., to shake itself, to shake (poet.): cassanti capite incedit, Plaut. As. 2, 3, 23 (Ussing, quassanti): quassanti capite, App. M. 4, p. 156, 7; 3, p. 140, 28: siliquā quassante, rattling, Verg. G. 1, 74.— Plur.: capitibus quassantibus, Plaut. Bacch. 2, 3, 71.
IDX:
40078
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n40043
Key:
quasso

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "quasso (old form casso, Plaut. Bacch. 2, 3, 71 Ritschl), āvi, ātum, 1, v. freq. a. and n. quatio.  Act., to shake or toss violently (class.).  Lit.: ecus saepe jubam quassat, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 506 Vahl.): caput, Plaut. Merc. 3, 4, 15; Verg. A. 7, 292; Val. Fl. 1, 526: Etruscam pinum, Verg. A. 9, 521: hastam, id. ib. 12, 94; Ov. A. A. 1, 696: monumenta, Plin. Ep. 8, 17, 5: lampade, of the Furies, Sil. 2, 611; cf. lampada, Verg. A. 6, 587.—Pass., in mid. force, tremble: quassantur membra metu, Sen. Phoen. 530.—  In partic.  To shatter, shiver, to break or dash to pieces, to batter, make leaky: quassatis vasis, Lucr. 3, 434: quassata ventis classis, Verg. A. 1, 551: quassata domus, Ov. Tr. 2, 83; cf.: hordeum sub molā, App. M. p. 194, 35: harundinem, Petr. S. 134. —  To strike or shake: ramum Lethaeo rore madentem super utraque quassat Tempora, Verg. A. 5, 854.— Trop., to shake, shatter, impair, weaken: quassatā re publicā, Cic. Sest. 34, 73; id. Marc. 8, 24: quassatum corpus, shattered, enfeebled, Suet. Aug. 31: ingenia vitia quassant, Sil. 11, 428: tempora quassatus, of a drunkard, fuddled, beclouded, disordered, id. 7, 202; cf.: quassus, B. s. v. quatio: IVVENTAM FLETV, to disfigure, impair, Inscr. Grut. 607, 4: harundo quassata, a bruised reed, Vulg. Matt. 12, 20.— Esp., of countries, communities, etc., to disturb, unsettle, throw into confusion: quassata Placentia bello, Sil. 8, 593: bellis urbs, id. 7, 252.— Neutr., to shake itself, to shake (poet.): cassanti capite incedit, Plaut. As. 2, 3, 23 (Ussing, quassanti): quassanti capite, App. M. 4, p. 156, 7; 3, p. 140, 28: siliquā quassante, rattling, Verg. G. 1, 74.— Plur.: capitibus quassantibus, Plaut. Bacch. 2, 3, 71.\n",
  "key": "quasso",
  "type": "main"
}