View word page
prō-turbo
prō-turbo, āvi, ātum, 1, v. a., to drive on or forward, to drive forth or away, to repel, repulse (mostly post-Aug.; not in Cic.). Lit.: his facile pulsis ac proturbatis, Caes. B. G. 2, 19 fin.: hostes telis, Liv. 5, 47: apes pigras et ignavas, Plin. 11, 19, 21, § 67: extra tecta proturbantur, Col. 9, 15, 2: aliquem de domo, App. M. 9, p. 230, 20: aliquem laribus, Claud. in Eutr. 2, 513; Tac. H. 2, 85: hostem Missilibus, Verg. A. 10, 801: hostes hinc comminus, id. 9, 441: in exsilium proturbatus, Just. 3, 4, 12.— Poet.: silvas, to bear down, overthrow, prostrate, Ov. M. 3, 80.— Transf.: anhelatum murmur pectore, to send forth, utter, Sil. 5, 605: militum conviciis proturbatus, attacked, assailed, Tac. H. 1, 60: nuncius hunc (Aeolum) solio Boreas proturbat ab alto, drives him from his lofty seat, Val. Fl. 1, 597.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
prō-turbo
Headword (normalized):
prō-turbo
Headword (normalized/stripped):
pro-turbo
Intro Text:
prō-turbo, āvi, ātum, 1, v. a., to drive on or forward, to drive forth or away, to repel, repulse (mostly post-Aug.; not in Cic.). Lit.: his facile pulsis ac proturbatis, Caes. B. G. 2, 19 fin.: hostes telis, Liv. 5, 47: apes pigras et ignavas, Plin. 11, 19, 21, § 67: extra tecta proturbantur, Col. 9, 15, 2: aliquem de domo, App. M. 9, p. 230, 20: aliquem laribus, Claud. in Eutr. 2, 513; Tac. H. 2, 85: hostem Missilibus, Verg. A. 10, 801: hostes hinc comminus, id. 9, 441: in exsilium proturbatus, Just. 3, 4, 12.— Poet.: silvas, to bear down, overthrow, prostrate, Ov. M. 3, 80.— Transf.: anhelatum murmur pectore, to send forth, utter, Sil. 5, 605: militum conviciis proturbatus, attacked, assailed, Tac. H. 1, 60: nuncius hunc (Aeolum) solio Boreas proturbat ab alto, drives him from his lofty seat, Val. Fl. 1, 597.
IDX:
39218
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n39183
Key:
proturbo

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "prō-turbo, āvi, ātum, 1, v. a., to drive on or forward, to drive forth or away, to repel, repulse (mostly post-Aug.; not in Cic.).  Lit.: his facile pulsis ac proturbatis, Caes. B. G. 2, 19 fin.: hostes telis, Liv. 5, 47: apes pigras et ignavas, Plin. 11, 19, 21, § 67: extra tecta proturbantur, Col. 9, 15, 2: aliquem de domo, App. M. 9, p. 230, 20: aliquem laribus, Claud. in Eutr. 2, 513; Tac. H. 2, 85: hostem Missilibus, Verg. A. 10, 801: hostes hinc comminus, id. 9, 441: in exsilium proturbatus, Just. 3, 4, 12.— Poet.: silvas, to bear down, overthrow, prostrate, Ov. M. 3, 80.— Transf.: anhelatum murmur pectore, to send forth, utter, Sil. 5, 605: militum conviciis proturbatus, attacked, assailed, Tac. H. 1, 60: nuncius hunc (Aeolum) solio Boreas proturbat ab alto, drives him from his lofty seat, Val. Fl. 1, 597.\n",
  "key": "proturbo",
  "type": "main"
}