prorsus (collat. form
prorsus (collat. form prōsus; v. II.), a, um, adj. for pro-versus. Straightforwards, right onwards, straight, direct (post-Aug.): prorso tramite siste gradus (al. proso), Avien. 3: prorsi limites appellantur in agrorum mensuris, qui ad orientem directi sunt, Fest. p. 234, and Paul. ex Fest. p. 235 Müll.— Trop., of style, straightforwards, i. e. prosaic, in prose, opp. to verse (post-class.): prorsum est porro versum, id est ante versum. Hinc et prorsa oratio, quam non inflexit cantilena, Don. Ter. Eun. 2, 3, 14: et prorsa et vorsa facundia veneratus sum, in prose and verse, App. Flor. 4, p. 361, 36.—In this sense predominant (but not found in Cic.) in the form prosa oratio, prose, =soluta oratio, Quint. 1, 5, 18; 11, 2, 39: prosa eloquentia, Vell. 1, 17, 3; Sen. ap. Gell. 12, 2, 6; Col. 11, 1, 1; Plin. 5, 29, 31, § 112.—Subst.: prōsa, ae, f., prose, Quint. 1, 8, 2; 8, 6, 17; 20; 9, 4, 52 et saep.
No short def.
Headword:
prorsus (collat. form
Headword (normalized):
prorsus (collat. form
Headword (normalized/stripped):
prorsus (collat. form
Intro Text:
prorsus (collat. form prōsus; v. II.), a, um, adj. for pro-versus. Straightforwards, right onwards, straight, direct (post-Aug.): prorso tramite siste gradus (al. proso), Avien. 3: prorsi limites appellantur in agrorum mensuris, qui ad orientem directi sunt, Fest. p. 234, and Paul. ex Fest. p. 235 Müll.— Trop., of style, straightforwards, i. e. prosaic, in prose, opp. to verse (post-class.): prorsum est porro versum, id est ante versum. Hinc et prorsa oratio, quam non inflexit cantilena, Don. Ter. Eun. 2, 3, 14: et prorsa et vorsa facundia veneratus sum, in prose and verse, App. Flor. 4, p. 361, 36.—In this sense predominant (but not found in Cic.) in the form prosa oratio, prose, =soluta oratio, Quint. 1, 5, 18; 11, 2, 39: prosa eloquentia, Vell. 1, 17, 3; Sen. ap. Gell. 12, 2, 6; Col. 11, 1, 1; Plin. 5, 29, 31, § 112.—Subst.: prōsa, ae, f., prose, Quint. 1, 8, 2; 8, 6, 17; 20; 9, 4, 52 et saep.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n38991
No citations.
{
"content": "prorsus (collat. form prōsus; v. II.), a, um, adj. for pro-versus. Straightforwards, right onwards, straight, direct (post-Aug.): prorso tramite siste gradus (al. proso), Avien. 3: prorsi limites appellantur in agrorum mensuris, qui ad orientem directi sunt, Fest. p. 234, and Paul. ex Fest. p. 235 Müll.— Trop., of style, straightforwards, i. e. prosaic, in prose, opp. to verse (post-class.): prorsum est porro versum, id est ante versum. Hinc et prorsa oratio, quam non inflexit cantilena, Don. Ter. Eun. 2, 3, 14: et prorsa et vorsa facundia veneratus sum, in prose and verse, App. Flor. 4, p. 361, 36.—In this sense predominant (but not found in Cic.) in the form prosa oratio, prose, =soluta oratio, Quint. 1, 5, 18; 11, 2, 39: prosa eloquentia, Vell. 1, 17, 3; Sen. ap. Gell. 12, 2, 6; Col. 11, 1, 1; Plin. 5, 29, 31, § 112.—Subst.: prōsa, ae, f., prose, Quint. 1, 8, 2; 8, 6, 17; 20; 9, 4, 52 et saep.\n",
"key": "prorsus2",
"type": "main"
}