ascensus (
ascensus (ads-), ūs, m. ascendo, an ascending, ascent. Lit.: primos prohibere ascensu coeperunt, Caes. B. G. 5, 32: homines audaces ab ejus templi aditu atque ascensu repulisti, Cic. Dom. 21: quod hosti aditum ascensum ve difficilem praeberet, Liv. 25, 36 summi fastigia tecti Ascensu supero, Verg. A. 2, 303 ascensus muri, Vulg. 2 Esdr. 12, 36. ascensus altaris, ib. Eccli. 50, 12. adscensus siderum, a rising of the stars to our hemisphere, Plin. 29, 4, 15, § 59: ascensus aurorae, Vulg. 2 Esdr. 4, 21; ib. Jon. 4, 7.—Also in plur: hostes partim scalis ascensus tentant, Liv 36, 24.— Trop.: ollisque ad honoris amplioris gradum is primus ascensus esto, Cic. Leg. 3, 3; olla propter quae datur homini ascensus in caelum, id. ib. 2, 8.— Meton. (abstr. for concr., cf.. aditus, accessus, etc.), a place by which one ascends, an approach, ascent: inambulans atque ascensu ingrediens arduo, Cic. de Or 1, 61, 261 difficilis atque arduus, id. Verr 2, 4, 23: riget arduus alto Tmolus in ascensu, Ov. M. 11, 151: quae aedes tribunal habent et ascensum, a flight of stairs, ascent, Vitr. 4, 7, p. 93 Rode; so id. 5, 6, p. 111 Rode.—In plur ut obtinerent ascensus montium, Vulg. Judith, 2, 6; ib. 1 Reg. 14, 4.—Trop.. in virtute multi ascensus many degrees, Cic. Planc. 25 Wund.
No short def.
Headword (normalized):
ascensus (
Headword (normalized/stripped):
ascensus (
Intro Text:
ascensus (ads-), ūs, m. ascendo, an ascending, ascent. Lit.: primos prohibere ascensu coeperunt, Caes. B. G. 5, 32: homines audaces ab ejus templi aditu atque ascensu repulisti, Cic. Dom. 21: quod hosti aditum ascensum ve difficilem praeberet, Liv. 25, 36 summi fastigia tecti Ascensu supero, Verg. A. 2, 303 ascensus muri, Vulg. 2 Esdr. 12, 36. ascensus altaris, ib. Eccli. 50, 12. adscensus siderum, a rising of the stars to our hemisphere, Plin. 29, 4, 15, § 59: ascensus aurorae, Vulg. 2 Esdr. 4, 21; ib. Jon. 4, 7.—Also in plur: hostes partim scalis ascensus tentant, Liv 36, 24.— Trop.: ollisque ad honoris amplioris gradum is primus ascensus esto, Cic. Leg. 3, 3; olla propter quae datur homini ascensus in caelum, id. ib. 2, 8.— Meton. (abstr. for concr., cf.. aditus, accessus, etc.), a place by which one ascends, an approach, ascent: inambulans atque ascensu ingrediens arduo, Cic. de Or 1, 61, 261 difficilis atque arduus, id. Verr 2, 4, 23: riget arduus alto Tmolus in ascensu, Ov. M. 11, 151: quae aedes tribunal habent et ascensum, a flight of stairs, ascent, Vitr. 4, 7, p. 93 Rode; so id. 5, 6, p. 111 Rode.—In plur ut obtinerent ascensus montium, Vulg. Judith, 2, 6; ib. 1 Reg. 14, 4.—Trop.. in virtute multi ascensus many degrees, Cic. Planc. 25 Wund.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n3878
No citations.
{
"content": "ascensus (ads-), ūs, m. ascendo, an ascending, ascent. Lit.: primos prohibere ascensu coeperunt, Caes. B. G. 5, 32: homines audaces ab ejus templi aditu atque ascensu repulisti, Cic. Dom. 21: quod hosti aditum ascensum ve difficilem praeberet, Liv. 25, 36 summi fastigia tecti Ascensu supero, Verg. A. 2, 303 ascensus muri, Vulg. 2 Esdr. 12, 36. ascensus altaris, ib. Eccli. 50, 12. adscensus siderum, a rising of the stars to our hemisphere, Plin. 29, 4, 15, § 59: ascensus aurorae, Vulg. 2 Esdr. 4, 21; ib. Jon. 4, 7.—Also in plur: hostes partim scalis ascensus tentant, Liv 36, 24.— Trop.: ollisque ad honoris amplioris gradum is primus ascensus esto, Cic. Leg. 3, 3; olla propter quae datur homini ascensus in caelum, id. ib. 2, 8.— Meton. (abstr. for concr., cf.. aditus, accessus, etc.), a place by which one ascends, an approach, ascent: inambulans atque ascensu ingrediens arduo, Cic. de Or 1, 61, 261 difficilis atque arduus, id. Verr 2, 4, 23: riget arduus alto Tmolus in ascensu, Ov. M. 11, 151: quae aedes tribunal habent et ascensum, a flight of stairs, ascent, Vitr. 4, 7, p. 93 Rode; so id. 5, 6, p. 111 Rode.—In plur ut obtinerent ascensus montium, Vulg. Judith, 2, 6; ib. 1 Reg. 14, 4.—Trop.. in virtute multi ascensus many degrees, Cic. Planc. 25 Wund.\n",
"key": "ascensus2",
"type": "main"
}