prōlātĭo
prōlātĭo, ōnis, f. profero. A bringing forward, putting forth, adducing, pronouncing, etc.: vocis, utterance, Lact. 4, 8, 12: verbi intellegibilis, Cael. Aur. Tard. 2, 1, 6; cf.: Latinorum nominum prolatione, v. l. for pronuntiatione, Liv. 22, 13, 7.— A setting forth, mentioning: exemplorum, Cic. Or. 34, 120.— A putting forward, advancing. Lit.: finium, extension, enlargement, Liv. 31, 5 fin.; id. 42, 20, 4; Suet. Aug. 30; Hilar. Trin. 4, 3.— A putting off as to time, a deferring, delaying, delay, postponement: judicii, Cic. Rab. Perd. 3, 8: rerum, id. Att. 7, 12, 2: diei, Caes. B. C. 3, 32.—Absol.: omnem prolationem suspectabant, Tac. H. 3, 82; so in plur., Plaut. Mil. 2, 2, 98; Tac. A. 4, 3.
No short def.
Headword (normalized):
prōlātĭo
Headword (normalized/stripped):
prolatio
Intro Text:
prōlātĭo, ōnis, f. profero. A bringing forward, putting forth, adducing, pronouncing, etc.: vocis, utterance, Lact. 4, 8, 12: verbi intellegibilis, Cael. Aur. Tard. 2, 1, 6; cf.: Latinorum nominum prolatione, v. l. for pronuntiatione, Liv. 22, 13, 7.— A setting forth, mentioning: exemplorum, Cic. Or. 34, 120.— A putting forward, advancing. Lit.: finium, extension, enlargement, Liv. 31, 5 fin.; id. 42, 20, 4; Suet. Aug. 30; Hilar. Trin. 4, 3.— A putting off as to time, a deferring, delaying, delay, postponement: judicii, Cic. Rab. Perd. 3, 8: rerum, id. Att. 7, 12, 2: diei, Caes. B. C. 3, 32.—Absol.: omnem prolationem suspectabant, Tac. H. 3, 82; so in plur., Plaut. Mil. 2, 2, 98; Tac. A. 4, 3.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n38706
No citations.
{
"content": "prōlātĭo, ōnis, f. profero. A bringing forward, putting forth, adducing, pronouncing, etc.: vocis, utterance, Lact. 4, 8, 12: verbi intellegibilis, Cael. Aur. Tard. 2, 1, 6; cf.: Latinorum nominum prolatione, v. l. for pronuntiatione, Liv. 22, 13, 7.— A setting forth, mentioning: exemplorum, Cic. Or. 34, 120.— A putting forward, advancing. Lit.: finium, extension, enlargement, Liv. 31, 5 fin.; id. 42, 20, 4; Suet. Aug. 30; Hilar. Trin. 4, 3.— A putting off as to time, a deferring, delaying, delay, postponement: judicii, Cic. Rab. Perd. 3, 8: rerum, id. Att. 7, 12, 2: diei, Caes. B. C. 3, 32.—Absol.: omnem prolationem suspectabant, Tac. H. 3, 82; so in plur., Plaut. Mil. 2, 2, 98; Tac. A. 4, 3.\n",
"key": "prolatio",
"type": "main"
}