proelĭo
proelĭo, āre, 1, v. a. (ante-class.; collat. form of proelior): mortales inter sese pugnant, proeliant, Enn. ap. Non. 472, 31 (Trag. v. 26 Vahl.); cf. Prisc. p. 799 P.— Impers. pass.: proeliatum est, Just. 19, 1, 9.
No short def.
Headword (normalized):
proelĭo
Headword (normalized/stripped):
proelio
Intro Text:
proelĭo, āre, 1, v. a. (ante-class.; collat. form of proelior): mortales inter sese pugnant, proeliant, Enn. ap. Non. 472, 31 (Trag. v. 26 Vahl.); cf. Prisc. p. 799 P.— Impers. pass.: proeliatum est, Just. 19, 1, 9.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n38587
No citations.
{
"content": "proelĭo, āre, 1, v. a. (ante-class.; collat. form of proelior): mortales inter sese pugnant, proeliant, Enn. ap. Non. 472, 31 (Trag. v. 26 Vahl.); cf. Prisc. p. 799 P.— Impers. pass.: proeliatum est, Just. 19, 1, 9.\n",
"key": "proelio",
"type": "main"
}