proclāmātor
proclāmātor, ōris, m. id., a crier, bawler, vociferator, said of a bad advocate: non enim causidicum nescio quem neque proclamatorem aut rabulam hoc sermone nostro conquirimus, Cic. de Or. 1, 46, 202 Orell. (dub.; B. and K. clamatorem, ex conj. Ellendt).
No short def.
Headword (normalized):
proclāmātor
Headword (normalized/stripped):
proclamator
Intro Text:
proclāmātor, ōris, m. id., a crier, bawler, vociferator, said of a bad advocate: non enim causidicum nescio quem neque proclamatorem aut rabulam hoc sermone nostro conquirimus, Cic. de Or. 1, 46, 202 Orell. (dub.; B. and K. clamatorem, ex conj. Ellendt).
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n38471
No citations.
{
"content": "proclāmātor, ōris, m. id., a crier, bawler, vociferator, said of a bad advocate: non enim causidicum nescio quem neque proclamatorem aut rabulam hoc sermone nostro conquirimus, Cic. de Or. 1, 46, 202 Orell. (dub.; B. and K. clamatorem, ex conj. Ellendt).\n",
"key": "proclamator",
"type": "hapax"
}