View word page
artĭcŭlo
artĭcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. articulus, lit. to divide into single members or joints; used only trop. of discourse, to utter distinctly, to articulate: hasce voces mobilis articulat verborum daedala lingua, the nimble tongue articulates, Lucr. 4, 551: verba, App. Flor. 12, p. 349, 5: sonos, Arn. 3, p. 111.—Hence, artĭcŭlātus, a, um, P.a., prop., furnished with joints; hence distinct: verba, Sol. c. 65: vox, Arn. 7, p. 217, and in gram.: articulata (vox) est, quae coartata, hoc est copulata, cum aliquo sensu mentis ejus, qui loquitur, profertur, Prisc. p. 537 P.; so Isid. Orig. 1, 14.—* Adv.: artĭcŭlātē, distinctly, articulately: loqui, Gell. 5, 9, 2.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
artĭcŭlo
Headword (normalized):
artĭcŭlo
Headword (normalized/stripped):
articulo
Intro Text:
artĭcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. articulus, lit. to divide into single members or joints; used only trop. of discourse, to utter distinctly, to articulate: hasce voces mobilis articulat verborum daedala lingua, the nimble tongue articulates, Lucr. 4, 551: verba, App. Flor. 12, p. 349, 5: sonos, Arn. 3, p. 111.—Hence, artĭcŭlātus, a, um, P.a., prop., furnished with joints; hence distinct: verba, Sol. c. 65: vox, Arn. 7, p. 217, and in gram.: articulata (vox) est, quae coartata, hoc est copulata, cum aliquo sensu mentis ejus, qui loquitur, profertur, Prisc. p. 537 P.; so Isid. Orig. 1, 14.—* Adv.: artĭcŭlātē, distinctly, articulately: loqui, Gell. 5, 9, 2.
IDX:
3809
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n3809
Key:
articulo

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "artĭcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. articulus, lit. to divide into single members or joints; used only trop. of discourse, to utter distinctly, to articulate: hasce voces mobilis articulat verborum daedala lingua, the nimble tongue articulates, Lucr. 4, 551: verba, App. Flor. 12, p. 349, 5: sonos, Arn. 3, p. 111.—Hence, artĭcŭlātus, a, um, P.a., prop., furnished with joints; hence distinct: verba, Sol. c. 65: vox, Arn. 7, p. 217, and in gram.: articulata (vox) est, quae coartata, hoc est copulata, cum aliquo sensu mentis ejus, qui loquitur, profertur, Prisc. p. 537 P.; so Isid. Orig. 1, 14.—* Adv.: artĭcŭlātē, distinctly, articulately: loqui, Gell. 5, 9, 2.\n",
  "key": "articulo",
  "type": "main"
}