praesumptōrĭus
            
          
          praesumptōrĭus, a, um, adj. praesumptor, presumptuous (eccl. Lat.), Aug. Collat. c. Maxim, 13.—Hence, praesump-tōrĭē, adv., boldly, confidently, presumptuously: praesumptorie aliquid elocutus, Tert. adv. Marc. 4, 41.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            praesumptōrĭus
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            praesumptorius
           
          
            Intro Text:
            praesumptōrĭus, a, um, adj. praesumptor, presumptuous (eccl. Lat.), Aug. Collat. c. Maxim, 13.—Hence, praesump-tōrĭē, adv., boldly, confidently, presumptuously: praesumptorie aliquid elocutus, Tert. adv. Marc. 4, 41.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n38044
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "praesumptōrĭus, a, um, adj. praesumptor, presumptuous (eccl. Lat.), Aug. Collat. c. Maxim, 13.—Hence, praesump-tōrĭē, adv., boldly, confidently, presumptuously: praesumptorie aliquid elocutus, Tert. adv. Marc. 4, 41.\n",
  "key": "praesumptorius",
  "type": "main"
}