praesumptōrĭus
praesumptōrĭus, a, um, adj. praesumptor, presumptuous (eccl. Lat.), Aug. Collat. c. Maxim, 13.—Hence, praesump-tōrĭē, adv., boldly, confidently, presumptuously: praesumptorie aliquid elocutus, Tert. adv. Marc. 4, 41.
No short def.
Headword (normalized):
praesumptōrĭus
Headword (normalized/stripped):
praesumptorius
Intro Text:
praesumptōrĭus, a, um, adj. praesumptor, presumptuous (eccl. Lat.), Aug. Collat. c. Maxim, 13.—Hence, praesump-tōrĭē, adv., boldly, confidently, presumptuously: praesumptorie aliquid elocutus, Tert. adv. Marc. 4, 41.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n38044
No citations.
{
"content": "praesumptōrĭus, a, um, adj. praesumptor, presumptuous (eccl. Lat.), Aug. Collat. c. Maxim, 13.—Hence, praesump-tōrĭē, adv., boldly, confidently, presumptuously: praesumptorie aliquid elocutus, Tert. adv. Marc. 4, 41.\n",
"key": "praesumptorius",
"type": "main"
}