prae-sēmĭno
prae-sēmĭno, no perf., ātum, 1, v. a., to sow or plant beforehand (post-class.). Lit.: non nati sunt homines tamquam ex draconis dentibus praeseminati, Lact. 6, 10: vis naturalis, et quasi praeseminata, Aug Gen. ad Lit. 3, 14.— Trop., to lay the foundation for, to prepare for, to undertake a thing: majora sibi praeseminans, Amm. 30, 2, 1; Ambros. Ep. 5, 3; Cassiod. Hist. Eccl. 6, 24.
No short def.
Headword (normalized):
prae-sēmĭno
Headword (normalized/stripped):
prae-semino
Intro Text:
prae-sēmĭno, no perf., ātum, 1, v. a., to sow or plant beforehand (post-class.). Lit.: non nati sunt homines tamquam ex draconis dentibus praeseminati, Lact. 6, 10: vis naturalis, et quasi praeseminata, Aug Gen. ad Lit. 3, 14.— Trop., to lay the foundation for, to prepare for, to undertake a thing: majora sibi praeseminans, Amm. 30, 2, 1; Ambros. Ep. 5, 3; Cassiod. Hist. Eccl. 6, 24.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n37936
No citations.
{
"content": "prae-sēmĭno, no perf., ātum, 1, v. a., to sow or plant beforehand (post-class.). Lit.: non nati sunt homines tamquam ex draconis dentibus praeseminati, Lact. 6, 10: vis naturalis, et quasi praeseminata, Aug Gen. ad Lit. 3, 14.— Trop., to lay the foundation for, to prepare for, to undertake a thing: majora sibi praeseminans, Amm. 30, 2, 1; Ambros. Ep. 5, 3; Cassiod. Hist. Eccl. 6, 24.\n",
"key": "praesemino",
"type": "main"
}