praeaccĭpĭo
praeaccĭpĭo, ĕre, 3, v. a., to admit antecedently (late Lat.): miraculis praeacceptis, Cassiod. in Psa. 105, 31.
{
"content": "praeaccĭpĭo, ĕre, 3, v. a., to admit antecedently (late Lat.): miraculis praeacceptis, Cassiod. in Psa. 105, 31.\n",
"key": "praeaccipio",
"type": "main"
}