praeaccĭpĭo
praeaccĭpĭo, ĕre, 3, v. a., to admit antecedently (late Lat.): miraculis praeacceptis, Cassiod. in Psa. 105, 31.
{ "content": "praeaccĭpĭo, ĕre, 3, v. a., to admit antecedently (late Lat.): miraculis praeacceptis, Cassiod. in Psa. 105, 31.\n", "key": "praeaccipio", "type": "main" }