pŏtentātus
pŏtentātus, ūs, m. id., might, power. In gen. (eccl. Lat.), Arn. 1, 31.— In partic., political power, rule, dominion, command (= principatus; so class.): post interitum Tatii cum ad eum potentatus omnis recidisset, * Cic. Rep. 2, 8, 14: de potentatu contendere, Caes. B. G. 1, 31, 4; Liv. 26, 38, 7.— Transf., of persons, a potentate (late Lat.), plur.: honores et potentatus contemnere, Lact. 6, 17 med.; Cypr. Exh. Mart. 11.
No short def.
Headword (normalized):
pŏtentātus
Headword (normalized/stripped):
potentatus
Intro Text:
pŏtentātus, ūs, m. id., might, power. In gen. (eccl. Lat.), Arn. 1, 31.— In partic., political power, rule, dominion, command (= principatus; so class.): post interitum Tatii cum ad eum potentatus omnis recidisset, * Cic. Rep. 2, 8, 14: de potentatu contendere, Caes. B. G. 1, 31, 4; Liv. 26, 38, 7.— Transf., of persons, a potentate (late Lat.), plur.: honores et potentatus contemnere, Lact. 6, 17 med.; Cypr. Exh. Mart. 11.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n37283
No citations.
{
"content": "pŏtentātus, ūs, m. id., might, power. In gen. (eccl. Lat.), Arn. 1, 31.— In partic., political power, rule, dominion, command (= principatus; so class.): post interitum Tatii cum ad eum potentatus omnis recidisset, * Cic. Rep. 2, 8, 14: de potentatu contendere, Caes. B. G. 1, 31, 4; Liv. 26, 38, 7.— Transf., of persons, a potentate (late Lat.), plur.: honores et potentatus contemnere, Lact. 6, 17 med.; Cypr. Exh. Mart. 11.\n",
"key": "potentatus",
"type": "main"
}