pollĭcĭtātĭo
            
          
          pollĭcĭtātĭo, ōnis, f. pollicitor, a promising, a promise (class. but not in Cic., who uses promissio, promissum; usu. plur.): vereor ne istaec pollicitatio Te in crimen populo ponat, Plaut. Trin. 3, 3, 10: hinc pollicitationes aufer, Ter. Phorm. 5, 6, 18: huic magnis praemiis pollicitationibusque persuadet, ut, etc., Caes. B. G. 3, 18; 3, 26; 7, 1; id. B. C. 3, 108; Sall. J. 61, 4; Sen. Ben. 3, 19, 3; Plin. Ep. 10, 33, 3; Auct. B. Afr. 35; Dig. 50, 12, 1 sqq.—In sing.: cum (legionem) ad se arcessisset Antonius hac pollicitatione, denarios quingenos singulis militibus daturum, Asin. Poll. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4; Inscr. Grut. 422, 3: ex nudā pollicitatione nulla actio nascitur, Paul. Sent. 5, 12, 9; Vulg. Heb. 4, 1.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            pollĭcĭtātĭo
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            pollicitatio
           
          
            Intro Text:
            pollĭcĭtātĭo, ōnis, f. pollicitor, a promising, a promise (class. but not in Cic., who uses promissio, promissum; usu. plur.): vereor ne istaec pollicitatio Te in crimen populo ponat, Plaut. Trin. 3, 3, 10: hinc pollicitationes aufer, Ter. Phorm. 5, 6, 18: huic magnis praemiis pollicitationibusque persuadet, ut, etc., Caes. B. G. 3, 18; 3, 26; 7, 1; id. B. C. 3, 108; Sall. J. 61, 4; Sen. Ben. 3, 19, 3; Plin. Ep. 10, 33, 3; Auct. B. Afr. 35; Dig. 50, 12, 1 sqq.—In sing.: cum (legionem) ad se arcessisset Antonius hac pollicitatione, denarios quingenos singulis militibus daturum, Asin. Poll. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4; Inscr. Grut. 422, 3: ex nudā pollicitatione nulla actio nascitur, Paul. Sent. 5, 12, 9; Vulg. Heb. 4, 1.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n36863
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "pollĭcĭtātĭo, ōnis, f. pollicitor, a promising, a promise (class. but not in Cic., who uses promissio, promissum; usu. plur.): vereor ne istaec pollicitatio Te in crimen populo ponat, Plaut. Trin. 3, 3, 10: hinc pollicitationes aufer, Ter. Phorm. 5, 6, 18: huic magnis praemiis pollicitationibusque persuadet, ut, etc., Caes. B. G. 3, 18; 3, 26; 7, 1; id. B. C. 3, 108; Sall. J. 61, 4; Sen. Ben. 3, 19, 3; Plin. Ep. 10, 33, 3; Auct. B. Afr. 35; Dig. 50, 12, 1 sqq.—In sing.: cum (legionem) ad se arcessisset Antonius hac pollicitatione, denarios quingenos singulis militibus daturum, Asin. Poll. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4; Inscr. Grut. 422, 3: ex nudā pollicitatione nulla actio nascitur, Paul. Sent. 5, 12, 9; Vulg. Heb. 4, 1.\n",
  "key": "pollicitatio",
  "type": "main"
}