Pīso
Pīso, ōnis, m., a Roman surname in the gens Calpurnia; v. Calpurnius, Cic. Font. 13, 39; Juv. 5, 109.—Hence, Pīsōnĭ-ānus, a, um, adj., of or belonging to a Piso, Pisonian: Pisoniana conjuratio, Suet. Ner. 36: Pisoniano vitio, cum loqui nesciret, tacere non potuit (with reference to Cic. Pis. 1, 1, where Cicero charges Piso with lack of eloquence), Hier. Ep. 69, 2.
No short def.
Headword (normalized):
pīso
Headword (normalized/stripped):
piso
Intro Text:
Pīso, ōnis, m., a Roman surname in the gens Calpurnia; v. Calpurnius, Cic. Font. 13, 39; Juv. 5, 109.—Hence, Pīsōnĭ-ānus, a, um, adj., of or belonging to a Piso, Pisonian: Pisoniana conjuratio, Suet. Ner. 36: Pisoniano vitio, cum loqui nesciret, tacere non potuit (with reference to Cic. Pis. 1, 1, where Cicero charges Piso with lack of eloquence), Hier. Ep. 69, 2.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n36439
No citations.
{
"content": "Pīso, ōnis, m., a Roman surname in the gens Calpurnia; v. Calpurnius, Cic. Font. 13, 39; Juv. 5, 109.—Hence, Pīsōnĭ-ānus, a, um, adj., of or belonging to a Piso, Pisonian: Pisoniana conjuratio, Suet. Ner. 36: Pisoniano vitio, cum loqui nesciret, tacere non potuit (with reference to Cic. Pis. 1, 1, where Cicero charges Piso with lack of eloquence), Hier. Ep. 69, 2.\n",
"key": "Piso3",
"type": "main"
}