Pīso
            
          
          Pīso, ōnis, m., a Roman surname in the gens Calpurnia; v. Calpurnius, Cic. Font. 13, 39; Juv. 5, 109.—Hence,  Pīsōnĭ-ānus, a, um, adj., of or belonging to a Piso, Pisonian: Pisoniana conjuratio, Suet. Ner. 36: Pisoniano vitio, cum loqui nesciret, tacere non potuit (with reference to Cic. Pis. 1, 1, where Cicero charges Piso with lack of eloquence), Hier. Ep. 69, 2.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            pīso
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            piso
           
          
            Intro Text:
            Pīso, ōnis, m., a Roman surname in the gens Calpurnia; v. Calpurnius, Cic. Font. 13, 39; Juv. 5, 109.—Hence,  Pīsōnĭ-ānus, a, um, adj., of or belonging to a Piso, Pisonian: Pisoniana conjuratio, Suet. Ner. 36: Pisoniano vitio, cum loqui nesciret, tacere non potuit (with reference to Cic. Pis. 1, 1, where Cicero charges Piso with lack of eloquence), Hier. Ep. 69, 2.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n36439
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "Pīso, ōnis, m., a Roman surname in the gens Calpurnia; v. Calpurnius, Cic. Font. 13, 39; Juv. 5, 109.—Hence,  Pīsōnĭ-ānus, a, um, adj., of or belonging to a Piso, Pisonian: Pisoniana conjuratio, Suet. Ner. 36: Pisoniano vitio, cum loqui nesciret, tacere non potuit (with reference to Cic. Pis. 1, 1, where Cicero charges Piso with lack of eloquence), Hier. Ep. 69, 2.\n",
  "key": "Piso3",
  "type": "main"
}