Pindărus
            
          
          Pindărus, i, m., = Πίνδαρος.  Pindar, a celebrated lyric poet of Thebes, contemporary with Æschylus, Hor. C. 4, 2, 1; Quint. 10, 1, 61; Cic. Fin. 2, 34, 115; Sen. Q. N. 6, 26, 3.— Hence,  Pindărĕ-us, a, um, adj., Pindaric: Pindaream chelyn referre, Mart. Cap. 2, § 119.— Pin-dărĭcus, a, um, adj., Pindaric: Camenae, Hor. C. 4, 9, 6: fons, id. Ep. 1, 3, 10: Pindaricos modos, Mart. 8, 18, 6; Ov. P. 4, 16, 28: os, Prop. 3, 15, 40: Pindaricum metrum, consisting of a trimeter brachycatalectus   (e. g. medium rapido mare Tibris adit fluvio), Serv. Centimetr. p. 1822 P.—  Name of a slave, Cic. Att. 16, 1, 5; Inscr. Murat. 619, 2.— The freedman who held the sword upon which Cassius fell at Philippi, Val. Max. 6, 8, 4.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            pindărus
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            pindarus
           
          
            Intro Text:
            Pindărus, i, m., = Πίνδαρος.  Pindar, a celebrated lyric poet of Thebes, contemporary with Æschylus, Hor. C. 4, 2, 1; Quint. 10, 1, 61; Cic. Fin. 2, 34, 115; Sen. Q. N. 6, 26, 3.— Hence,  Pindărĕ-us, a, um, adj., Pindaric: Pindaream chelyn referre, Mart. Cap. 2, § 119.— Pin-dărĭcus, a, um, adj., Pindaric: Camenae, Hor. C. 4, 9, 6: fons, id. Ep. 1, 3, 10: Pindaricos modos, Mart. 8, 18, 6; Ov. P. 4, 16, 28: os, Prop. 3, 15, 40: Pindaricum metrum, consisting of a trimeter brachycatalectus   (e. g. medium rapido mare Tibris adit fluvio), Serv. Centimetr. p. 1822 P.—  Name of a slave, Cic. Att. 16, 1, 5; Inscr. Murat. 619, 2.— The freedman who held the sword upon which Cassius fell at Philippi, Val. Max. 6, 8, 4.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n36343
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "Pindărus, i, m., = Πίνδαρος.  Pindar, a celebrated lyric poet of Thebes, contemporary with Æschylus, Hor. C. 4, 2, 1; Quint. 10, 1, 61; Cic. Fin. 2, 34, 115; Sen. Q. N. 6, 26, 3.— Hence,  Pindărĕ-us, a, um, adj., Pindaric: Pindaream chelyn referre, Mart. Cap. 2, § 119.— Pin-dărĭcus, a, um, adj., Pindaric: Camenae, Hor. C. 4, 9, 6: fons, id. Ep. 1, 3, 10: Pindaricos modos, Mart. 8, 18, 6; Ov. P. 4, 16, 28: os, Prop. 3, 15, 40: Pindaricum metrum, consisting of a trimeter brachycatalectus   (e. g. medium rapido mare Tibris adit fluvio), Serv. Centimetr. p. 1822 P.—  Name of a slave, Cic. Att. 16, 1, 5; Inscr. Murat. 619, 2.— The freedman who held the sword upon which Cassius fell at Philippi, Val. Max. 6, 8, 4.\n",
  "key": "Pindarus",
  "type": "main"
}