phўsĭognōmon
phўsĭognōmon, ŏnis, m., = φυσιογνώμων (a knower of nature; hence, one who knows a person's character from his features), a physiognomist: Zopyrus physiognomon, qui se profitebatur hominum mores naturasque ex corpore, oculis, vultu, fronte pernoscere, Cic. Fat. 5, 10; cf.: naturam cujusque ex formā perspicere, id. Tusc. 4, 37, 80.
No short def.
Headword (normalized):
phўsĭognōmon
Headword (normalized/stripped):
phуsiognomon
Intro Text:
phўsĭognōmon, ŏnis, m., = φυσιογνώμων (a knower of nature; hence, one who knows a person's character from his features), a physiognomist: Zopyrus physiognomon, qui se profitebatur hominum mores naturasque ex corpore, oculis, vultu, fronte pernoscere, Cic. Fat. 5, 10; cf.: naturam cujusque ex formā perspicere, id. Tusc. 4, 37, 80.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n36221
No citations.
{
"content": "phўsĭognōmon, ŏnis, m., = φυσιογνώμων (a knower of nature; hence, one who knows a person's character from his features), a physiognomist: Zopyrus physiognomon, qui se profitebatur hominum mores naturasque ex corpore, oculis, vultu, fronte pernoscere, Cic. Fat. 5, 10; cf.: naturam cujusque ex formā perspicere, id. Tusc. 4, 37, 80.\n",
"key": "physiognomon",
"type": "greek"
}