View word page
pĕremptōrĭus (
pĕremptōrĭus (pĕremtōr-), a, um, adj. id.. Lit., destructive, deadly, mortal (post-class.): venenum, App. M. 10, p. 243, 30: spiculum, Tert. Anim. 25; Sid. Ep. 8, 11.— Trop., qs. that destroys or precludes all debate, i. e. decisive, final, peremptory (jurid. Lat.): peremptorium edictum inde hoc nomen sumpsit, quod perimeret disceptationem, hoc est ultra non pateretur adversarium tergiversari, Dig. 5, 1, 70: dicuntur exceptiones aut peremptoriae aut dilatoriae. Peremptoriae sunt, quae perpetuo valent nec evitari possunt, etc., Gai. Inst. 4, § 120 sq. and 121; cf. Dig. 44, 1, 3.—Adv.: pĕremptōrĭē (pĕremtōr-), in a peremptory manner, peremptorily: argumentari, Claud. Mam. Stat. Anim. 3, 1.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
pĕremptōrĭus (
Headword (normalized):
pĕremptōrĭus (
Headword (normalized/stripped):
peremptorius (
Intro Text:
pĕremptōrĭus (pĕremtōr-), a, um, adj. id.. Lit., destructive, deadly, mortal (post-class.): venenum, App. M. 10, p. 243, 30: spiculum, Tert. Anim. 25; Sid. Ep. 8, 11.— Trop., qs. that destroys or precludes all debate, i. e. decisive, final, peremptory (jurid. Lat.): peremptorium edictum inde hoc nomen sumpsit, quod perimeret disceptationem, hoc est ultra non pateretur adversarium tergiversari, Dig. 5, 1, 70: dicuntur exceptiones aut peremptoriae aut dilatoriae. Peremptoriae sunt, quae perpetuo valent nec evitari possunt, etc., Gai. Inst. 4, § 120 sq. and 121; cf. Dig. 44, 1, 3.—Adv.: pĕremptōrĭē (pĕremtōr-), in a peremptory manner, peremptorily: argumentari, Claud. Mam. Stat. Anim. 3, 1.
IDX:
34887
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n34856
Key:
peremptorius

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "pĕremptōrĭus (pĕremtōr-), a, um, adj. id..  Lit., destructive, deadly, mortal (post-class.): venenum, App. M. 10, p. 243, 30: spiculum, Tert. Anim. 25; Sid. Ep. 8, 11.— Trop., qs. that destroys or precludes all debate, i. e. decisive, final, peremptory (jurid. Lat.): peremptorium edictum inde hoc nomen sumpsit, quod perimeret disceptationem, hoc est ultra non pateretur adversarium tergiversari, Dig. 5, 1, 70: dicuntur exceptiones aut peremptoriae aut dilatoriae. Peremptoriae sunt, quae perpetuo valent nec evitari possunt, etc., Gai. Inst. 4, § 120 sq. and 121; cf. Dig. 44, 1, 3.—Adv.: pĕremptōrĭē (pĕremtōr-), in a peremptory manner, peremptorily: argumentari, Claud. Mam. Stat. Anim. 3, 1.\n",
  "key": "peremptorius",
  "type": "main"
}